Eerder gingen er stemmen op om het strafproces in tweeën te splitsen. Eerst zou dan de schuldvraag van de verdachte aan de orde komen. Hiermee zou tegemoet worden gekomen aan de in sommige zaken als knellend ervaren situatie dat een slachtoffer zich uitspreekt over de gevolgen van een misdrijf, terwijl de rechter nog niet heeft vastgesteld dat de verdachte daadwerkelijk schuldig is. Ook Erik van den Emster, de voorganger van Frits Bakker, pleitte twee jaar geleden voor een experiment met een strafproces in twee fasen.

Sindsdien zijn vanuit slachtofferorganisaties, wetenschap en rechters zelf vooral bezwaren tegen een strafproces in twee delen aangevoerd. Slachtoffers vrezen een verschraling van hun inbreng doordat ze pas in een latere fase aan bod komen en rechters wezen op gevolgen voor de werklast en logistieke aspecten. Bovendien ervaren veel rechters de huidige opzet van het strafproces niet als (te) problematisch. Zij zien het opknippen van het strafproces dan ook als een bewerkelijke oplossing voor een niet bestaand probleem. Ook is gebleken dat in de huidige wettelijke constellatie een proces in twee fasen niet goed mogelijk is. Gezien genoemde bezwaren, zal de Rechtspraak niet pleiten voor een wetswijziging.  

In de gespreksnotitie herhaalt Frits Bakker verder dat de Rechtspraak geen voorstander is van een adviesrecht voor slachtoffers (zie ook Rechtspraak vraagt aandacht voor nadelen adviesrecht slachtoffers). Hiermee zouden slachtoffers zich kunnen uitlaten over juridische kwesties en de gewenste strafhoogte. De Raad voor de rechtspraak, die voorstander is van een ruimere rol voor het slachtoffer, denkt dat slachtoffers meer gebaat zijn bij een verdere uitbreiding van het bestaande spreekrecht.  

De rondetafelconferentie is van 10 tot 13 uur in de Groen van Prinstererzaal en is live te volgen. Het gesprek is opgedeeld in vier blokken: OM en Rechtspraak, advocatuur, slachtofferorganisaties en wetenschap.