Aan boord van grote containerschepen (deep sea vessels) worden de containers gesjord door speciaal daarvoor ingehuurde havenarbeiders (dock workers). Aan boord van kleinere zeeschepen (short sea vessels/feeders) sjort de bemanning de lading van oudsher veelal zelf en krijgt daarvoor doorgaans een aparte beloning, naast het salaris. Bevrachters van die kleinere zeeschepen zien graag dat dit laatste zo blijft, onder meer ter vermijding van lange wachttijden en vertragingen bij terminals, maar ook omdat de bemanning dat sjorren deugdelijk en veilig kan en, niet in de laatste plaats, omdat de aan de bemanning te betalen vergoeding in de regel lager ligt dan de kosten van havenarbeiders.

Door sociale partners – de internationale vakbond ITF en een organisatie voor zee-werkgevers – is echter in het kader van een cao-onderhandelingen een zogenoemde new dockers’ clause overeengekomen. Deze clausule houdt in dat zeevarenden en andere aan boord van een zeeschip aanwezige personen geen sjorwerkzaamheden (cargo handling services) mogen verrichten als hiervoor havenarbeiders beschikbaar zijn die lid zijn van een aan ITF gelieerde vakbond. Als die havenarbeiders er niet zijn, mag de bemanning dit werk wel doen, maar alleen op basis van vrijwilligheid en nadat hierover overeenstemming is bereikt (prior agreement) met de ITF affiliate. De clausule is opgenomen in een internationale raamwerk-cao voor zeevarenden (IBF Framework Agreement) en in de daarop gebaseerde overeenkomsten, waaronder Special Agreements die per (container)schip zijn afgesloten.

De vakbonden (ITF c.s.) eisen naleving van bedoelde clausule door  het uitzendconcern dat als uitzendwerkgever scheepsbemanningen ter beschikking stelt voor de kleinere zee-containerschepen. Het verweer van het uitzendconcern is onder meer dat de clausule strijdig is met het recht van de Europese Unie (hierna: Unierecht), meer in het bijzonder het vrij verkeer van diensten en het mededingingsrecht. Dat vinden ook de Charterers, die gebruikmaken van de diensten van de scheepsbemanning. Zij stellen dat hun belangen worden geschaad als zeevarenden niet meer mogen sjorren, omdat de door hen (van het uitzendconcern) afgenomen en (zelf) aangeboden diensten er minder aantrekkelijk door worden.

De rechtbank Rotterdam (ECLI:NL:RBROT:2022:5474) oordeelde dat de clausule geldig is. De rechtbank veroordeelde het uitzendconcern tot naleving ervan en tot vergoeding van redelijke kosten die de vakbonden hebben moeten maken om de naleving af te dwingen.

In het hoger beroep volgt niet meteen een eindoordeel. Eerst stelt het Haagse hof enkele prejudiciële vragen van uitleg aan het Hof van Justitie van de Europese Unie. Die vragen zien met name op de wijze van weging van de Europese economische vrijheden (in het bijzonder het vrij verkeer van diensten, dat door de werking van de clausule wordt belemmerd) en sociale rechten (afspraken tussen sociale partners als onderdeel van een cao) in het Unierecht.