Op 30 oktober 2024 sprak de vrouw af met het slachtoffer. Tijdens die afspraak verschenen er drie mannen, onder wie de 22-jarige man uit Apeldoorn. Bij de confrontatie dreigden de drie mannen met vuurwapens en sloegen en schopten het slachtoffer. Ook moest het slachtoffer zich uitkleden. Vervolgens stopten de mannen het slachtoffer een tijdje in de kofferbak van zijn auto. Terwijl het slachtoffer die geweldshandelingen onderging, namen zij een aantal spullen van hem af. De vrouw pinde vervolgens met de gestolen pinpas en schreef geld van de rekening van het slachtoffer over naar haar rekening. Daarna maakte ze het geld over naar de man uit Apeldoorn. 

De vrouw verklaarde dat zij gedwongen werd door de drie jongens om het geld te pinnen en over te maken. De rechtbank schuift deze verklaring terzijde. Uit de bewijsmiddelen volgt namelijk dat de vrouw een wezenlijke rol speelde. Zij had de mannen geregeld en deed de transacties. Bovendien onttrok zij zich niet toen het geweld werd gepleegd. De rechtbank volgt de ook verklaring van de man niet, die zei dat hij er niets mee te maken had. Uit de bewijsmiddelen blijkt namelijk het tegendeel.

De rechtbank weegt bij de strafoplegging van mee dat het om een ernstige overval gaat die grote impact heeft op zowel het slachtoffer als de maatschappij. De man en de vrouw moeten zich tijdens de proeftijd van drie jaar houden aan een aantal bijzondere voorwaarden, waaronder een meldplicht bij de reclassering, ambulante behandeling en een contactverbod met de medeverdachte. Daarnaast legt de rechtbank aan hen allebei een maatregel op die inhoudt dat de man en de vrouw geen contact mogen opnemen met het slachtoffer. Als ze dat wel doen, staat daar (per keer) een week detentie tegenover.

Tot slot moeten zij aan het slachtoffer een schadevergoeding betalen.