De vrouw zat in 2023 op een bankje in het park. Op een gegeven moment kwam een man op het bankje naast dat van haar zitten. Hij keek haar aan en trok zichzelf af. Na ongeveer vijf minuten kwam hij naast haar zitten. Hij sloeg zijn arm om haar heen en kroop tegen haar aan. De man probeerde haar op haar mond te zoenen, maar de vrouw draaide haar hoofd weg. Vervolgens werd zij aangerand. 

Volgens de advocaat is de verklaring van de vrouw onbetrouwbaar, maar daar is de rechtbank het niet mee eens. De rechtbank vindt haar verklaringen consistent en authentiek. Bovendien is er steunbewijs. Haar moeder verklaarde over de toestand van de vrouw kort na de aanranding. En er is ook DNA van de man aangetroffen op precies de plekken op haar lichaam waarover de vrouw verklaard heeft. Daarom vindt de rechtbank haar verklaring betrouwbaar. 

De handelingen van de man zijn ontuchtig, omdat ze in strijd zijn met de sociaal-ethische norm. De twee waren volslagen vreemden van elkaar en er werd helemaal niets gezegd. Er is een leeftijdsverschil van ongeveer twintig jaar tussen hen.  De handelingen vonden plaats in het openbaar, terwijl er allerlei mensen voorbij liepen. Maar boven alles: de vrouw wilde niet dat de man haar aanraakte.

Volgens de rechtbank had de man moeten begrijpen dat de vrouw niet met hem wilde zoenen toen zij haar hoofd wegdraaide nadat hij haar onverhoeds probeerde te zoenen, laat staan dat ze wilde dat er meer gebeurde. Door vervolgens toch door te gaan met aanraken, waarop zij evenmin bedacht had moeten zijn, dwong hij haar die aanrakingen te tolereren. De man negeerde daarbij haar non-verbale signalen van verzet en weerstand. Daarmee zorgde hij voor een bedreigende situatie, waaraan de vrouw zich niet kon of durfde te onttrekken.

Met de aanranding maakte de man een inbreuk op de lichamelijke en seksuele integriteit van de vrouw. Hij hield geen rekening met haar en haar grenzen. De officier van justitie eiste daarom een gevangenisstraf. Maar de rechtbank vindt een onvoorwaardelijke gevangenisstraf niet op zijn plaats. Dit is namelijk zijn eerste veroordeling op dit gebied. Verder is het een delict uit 2023, terwijl de uitspraak pas in 2025 wordt gedaan.

Tot slot draagt hij als enige volwassene de zorg over een minderjarig familielid. Daarom krijgt de man voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 maanden en een werkstraf van 200 uur. Voor het voorwaardelijke strafdeel geldt een proeftijd van 2 jaar. Wanneer de man binnen de proeftijd toch in de fout gaat, dan moet hij de maanden celstraf alsnog uitzitten.