De man gaf op 17 februari 2022 het slachtoffer - een verwarde man die onder invloed was en anderen medepassagiers in de trein lastig viel - een onverwachts duw in de rug. Dit speelde zich af op het traject tussen Zutphen en Dieren. Nadat het slachtoffer de treincoupé verliet, ging  de man achter hem aan en gaf hem op het balkon een harde duw. Het slachtoffer viel hierdoor naar voren met zijn hoofd tegen de muur aan en liep ernstig ruggenmergletsel op. Een aantal dagen later overleed het slachtoffer. Dat de man het slachtoffer naast de duw ook zou hebben geslagen, vindt de rechtbank niet bewezen.

Hoewel de gedraging van de man volgens de rechtbank een onmisbare schakel vormde in de gebeurtenissen die tot de dood van het slachtoffer leidde, is het niet hoogst onwaarschijnlijk dat één of meer andere factoren - zoals het weigeren van het slachtoffer van een noodzakelijke operatie en de beslissing van de artsen om zijn behandeling te beëindigen, omdat het slachtoffer niet revalideerbaar bleek - aan de dood hebben bijgedragen. Het toerekenen van de gevolgen van die beslissingen aan de man vindt de rechtbank onder de geschetste omstandigheden disproportioneel. Het overlijden kan dan ook redelijkerwijs niet aan de man worden toegerekend.

Wel vindt de rechtbank dat het ernstige ruggenmergletsel (dwarslaesie) kwalificeert als zwaar lichamelijk letsel. De rechtbank komt daarom tot een bewezenverklaring van mishandeling, met zwaar lichamelijk letsel tot gevolg. 

Hoewel de man deze tragische gevolgen niet gewild of voorzien heeft, zijn ze wel te wijten aan zijn onnodige actie en verkeerde keuzes. Tijdens  de rechtszaak bleef onduidelijk wat nu precies de man triggerde om achter het slachtoffer aan te gaan. In dit geval bestond er voor de actie van de man geen noodzaak meer en al helemaal niet om hem fysiek te benaderen, omdat het slachtoffer de coupé al had verlaten. De man overschreed hiermee een grens. Een maximale taakstraf doet recht aan de ernst van het feit. Na dit feit - dat ruim drie jaar geleden plaatsvond - is de man niet opnieuw (strafrechtelijk) de fout ingegaan, zodat de rechtbank geen noodzaak of meerwaarde ziet in het opleggen van een voorwaardelijke gevangenisstraf. Daarbij speelt een rol dat de reclassering concludeerde dat de kans op herhaling laag is.