Uit de rapporten van de psychiater en psycholoog blijkt dat de man lijdt aan een psychische stoornis en dat deze stoornis het handelen van de man tot op zekere mate beïnvloedde. De rechtbank vindt dan ook dat de feiten de man in verminderde mate kunnen worden toegerekend.
Op grond van de rapporten en wat er tijdens zijn rechtszaak is besproken stelt de rechtbank vast dat de man - ondanks dat hij eerder al ruim 20 jaar in de tbs heeft gezeten voor soortgelijke delicten - geen ziektebesef heeft. Hij ontkent de verkrachtingen en paste tijdens het plegen van deze delicten niet toe wat hij in de tbs heeft geleerd. De rechtbank oordeelt dan ook dat (opnieuw) behandeling om herhalingsgevaar te voorkomen in een gedwongen kader noodzakelijk is, zodat het opleggen van de tbs-maatregel met dwangverpleging passend en geboden is.