De oplichtingen vonden plaats tussen 25 april 2024 en 31 mei 2024. Daar was de werkwijze steeds hetzelfde. De slachtoffers kregen een WhatsApp-bericht van een nieuw, onbekend nummer, zogenaamd van een zoon of dochter wiens telefoon was stukgegaan. Het slachtoffer maakte hierop meerdere bedragen over. Kort daarna volgde nog een bericht. Pas na enkele dagen ontdekte het slachtoffer dat hij was opgelicht en dat hij nooit contact had gehad met zijn zoon.

De man ontkende zelf iets te maken te hebben met de oplichtingen. De rechtbank oordeelt anders. Er is voldoende bewijs dat hij de oplichtingen pleegde. Zo regelde de man de bankrekeningen waarop het geld door de slachtoffers werd overgemaakt en bijbehorende pinpassen en pincodes. Als een slachtoffer geld overmaakte, werd het kort daarna door de Rotterdammer gepind bij een geldautomaat in Harderwijk of Rotterdam. Daardoor was er ook sprake van diefstal. Volgens de rechtbank ging hij erg geraffineerd en professioneel te werk. Vooral omdat hij zich voordeed als een familielid van de slachtoffers en daarmee hun vertrouwen won. Hun vertrouwen in het digitale verkeer is door de man beschaamd. Hij maakte zich ook schuldig aan bezit van en handel in harddrugs.

De rechtbank oordeelt dat vanwege de ernst van de oplichtingen een gevangenisstraf moet worden opgelegd. Bij het bepalen van de hoogte van straf speelt onder andere een rol dat de man al eerder een taakstraf kreeg opgelegd voor drugsbezit. Ook nam de man - op het bezit van drugs na - geen enkele verantwoordelijkheid voor zijn daden.

Voor het voorwaardelijke strafdeel geldt een proeftijd van 3 jaar. Tijdens deze proeftijd moet de man zich onder andere psychisch laten behandelen en krijgt hij een drugs- en alcoholverbod. 

Tot slot moet hij voor in totaal ruim 8 duizend euro aan schadevergoeding betalen aan de vier slachtoffers.