Op 2 augustus 2024 stichtte de man brand in zijn eigen woning op de salontafel, door benzine die daarop lag met een aansteker aan te steken. Er was op dat moment nog meer aan de hand. De man bedreigde zijn partner en haar dochter, pakte een mes en bedreigde daarmee de dochter van zijn partner. Hij zette het mes ook op de vingers van het meisje, waardoor ze pijn had en gewond raakte.  De man werd vlak daarna aangehouden. De man bekende MDMA in zijn woning te hebben, maar ontkende dat hij zijn partner en de dochter van zijn partner heeft bedreigd en mishandeld. 

De rechtbank vindt de bedreiging en de mishandeling van de dochter van zijn partner wettig en overtuigend bewezen, net als het in huis hebben van de MDMA. De bedreiging en de mishandeling worden de man in verminderde mate toegerekend, omdat hij aan een stoornis lijdt.

De rechtbank vindt niet bewezen dat door de brandstichting ook gevaar voor andermans goederen of levensgevaar voor anderen te duchten was. Wel was er gevaar voor eigen goederen, maar dat is niet strafbaar. De rechtbank ontslaat de man daarvoor van alle rechtsvervolging. 

De man zat 95 dagen in voorarrest en is (eerder) onder voorwaarden vrijgelaten. De rechtbank vindt het niet nodig dat hij weer terug naar de gevangenis moet. Daarom wordt de man veroordeeld tot een gevangenisstraf van 95 dagen met aftrek van voorarrest. Daarbij legt de rechtbank hem een voorwaardelijke taakstraf van 30 uur op. Dit betekent dat de man zich tijdens de proeftijd van 3 jaar moet houden aan voorwaarden, zoals een meldplicht bij reclassering, ambulante behandeling en ambulante woonbegeleiding. Hij moet zich ook houden aan een drugsverbod en een alcoholverbod. Ten slotte moet de man zich inspannen voor het krijgen en houden van een dagbesteding met een vaste structuur en moet hij meewerken aan schuldhulpverlening. Deze voorwaarden golden al en de man blijft zo onder toezicht van de reclassering, waardoor de kans op herhaling zoveel mogelijk wordt beperkt.