De verdachte heeft op 31 januari 2024 het slachtoffer, zijn buurman, van het leven beroofd door hem met een duikersmes in zijn buik te steken. De twee hadden al langer ruzie. Net voor dit incident had de verdachte gezien dat er op zijn deur was gespuugd. Hij ging naar zijn buurman toe, omdat hij dacht dat hij dat gedaan had.

De verdachte heeft verklaard dat het slachtoffer hem op het veldje achter hun flat zou hebben geduwd en geslagen. Hij stond tegen een muur en er was geen mogelijkheid om te ontsnappen. Daarom zou hij zijn mes hebben getrokken. Een inwoner van de flat, die zicht had op de ruziënde mannen, heeft niet gezien dat het slachtoffer heeft geslagen. Bij de verdachte zijn ook geen verwondingen aangetroffen. 

Volgens de rechtbank is er geen sprake geweest van noodweer en is de verdachte schuldig aan doodslag. De rechtbank kan zich voorstellen dat het voor de nabestaanden moeilijk te verteren is dat een, naar het lijkt, kleine aanleiding deze grote en onherstelbare gevolgen heeft. Naast het toebrengen van persoonlijk leed, schokt een dergelijke doodslag de rechtsorde ernstig en brengt het ook buiten de directe omgeving van het slachtoffer angst en gevoelens van onveiligheid teweeg. Tekenend hiervoor is onder meer dat met de stille tocht vlak na zijn dood ruim 300 mensen meeliepen.

Omdat er ernstige psychische problematiek bij de verdachte is vastgesteld, kan de officier van justitie na het uitzitten van de straf nog een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel vorderen. Dat betekent dat de verdachte dan nog voor langere tijd na de gevangenisstraf onder toezicht kan worden gesteld.