Naar het oordeel van de rechtbank wijzen de feiten op een kort moment van mentale afwezigheid bij de verdachte, waarvoor geen verklaring is gevonden.
Heeft de verdachte zich zo gedragen, dat het ongeluk aan zijn schuld te wijten was? De rechtbank acht dit niet bewezen. Een kort moment van onoplettendheid hoeft namelijk nog geen schuld op te leveren. Hoe ernstig de gevolgen van zijn verkeersgedrag ook zijn, er is pas sprake van schuld als de verdachte verwijtbaar aanmerkelijk onoplettend of onvoorzichtig was. Dat is uit het onderzoek niet gebleken.
De verdachte heeft wel gevaar op de weg veroorzaakt. Dat hij een black-out heeft gehad, is niet aannemelijk gemaakt. Door het ongeval is een andere verkeersdeelnemer overleden. Op de zitting is gebleken dat de nabestaanden zwaar gebukt gaan onder dit immense verlies. De rechtbank is zich er terdege van bewust dat geen enkele op te leggen straf in verhouding staat tot hun verdriet. Het bewezenverklaarde feit is echter geen misdrijf, maar een overtreding en de straf moet daarbij passen. De onomkeerbare gevolgen van de overtreding kunnen niet in de straf tot uitdrukking worden gebracht.