De vader van Joost stapt naar de eigenaresse van de West-Friese buitenschoolse opvang, die op haar beurt de ouders van de andere kinderen inlicht. Al snel lijkt het erop dat meer kinderen kennis hebben gemaakt met de billen van de juf. Verschillende ouders doen aangifte. De politie start een onderzoek en begint met studioverhoren van de kleuters. Collega's van Loes en ouders worden ook gehoord. Einde van het liedje: juf Loes heeft de eerbaarheid geschonden op een niet-openbare plaats.

De Haarlemse rechtszaal is goed gevuld vanochtend: veel ouders willen weten hoe Loes (42)* het er vandaag vanaf zal brengen. Loes is er zelf ook. Niet om veel te vertellen, wel om veel te huilen. Maar wat ze vertelt laat aan duidelijkheid niets over: 'Ik heb het niet gedaan, ik ben onschuldig.' 'Centraal staat vandaag de blotebillendans', zegt politierechter Tel. 'Kent u die?' Nee, die dans kent Loes niet. De rechter: 'Hij staat op YouTube. Er zit ook muziek bij. Broek naar beneden en je schudt met je billen.' Niet bekend dus bij Loes, terwijl ze er volgens officier van justitie Peters toch raad mee wist. Op verschillende plekken binnen de bso zou ze met de kleuters de blotebillendans hebben gedaan. De juf in haar blote billen, de kinderen in hun blote billen, en schudden maar. Ze zou er ook foto's en filmpjes van hebben gemaakt. 

Loes is begin 2024 met ruzie bij de bso vertrokken als Joost uit het niets over de blotebillendans begint. Over de juf die, al dan niet staand op een bureaustoel, met haar ontblote billen schudt op muziek die uit haar telefoon komt. Andere kinderen vertellen soortgelijke verhalen. Ze moesten hun broek naar beneden doen, met hun billen schudden en elkaar op de billen slaan. 'De broekjes van de kleintjes moesten uit, de luiers niet.' Sommige kinderen staken hun vinger ook tussen de billen van een bso-genootje. Een jongetje trekt thuis te pas en te onpas zijn broek naar beneden en slaat zichzelf dan op zijn billen. Net als de juf. 'En dat is heel grappig.' De juf zou bruine moedervlekken op haar billen hebben. De politie vraagt of Loes haar billen wil laten zien. Dat doet ze. Er worden foto's van gemaakt. Geen moedervlek te bekennen. Op haar telefoon staan ook geen filmpjes of foto's van blote billen. 

De politie praat ook met twee ex-collega's van Loes. Loes speelde weleens muziek en deed soms 'gekke dingen' met collega's, maar de blotebillendans zegt ze niets. Een getuige vertelt dat ze heeft gezien dat Loes haar billen aan de kinderen liet zien. Zij zou Loes daarover hebben aangesproken. 'Dat klopt niet', reageert Loes. De reclassering heeft met haar gesproken en doet daar verslag van in een dun rapport. 'Er staan niet zoveel bijzonderheden in', vindt de Haarlemse politierechter. Loes heeft de reclassering verteld dat ze denkt dat de blotebillenbeschuldiging te maken heeft met een financieel conflict dat ze had, en nog heeft, met de bso, en waarvan ze mede-eigenaar was. De reclassering ziet geen aanknopingspunten voor begeleiding of ondersteuning van Loes. Ze heeft haar leven op de rails.

Loes mag haar leven op de rails hebben en een strafblad heeft ze niet, maar ze ging wel over de schreef, vindt officier van justitie Peters. 'Dit is geen typische schenniszaak. Als hier een mannelijke medewerker van de bso had gezeten, was er meer media-aandacht geweest.' De rode draad is volgens de officier duidelijk: op de bso dansten de kinderen en Loes in haar opdracht in hun blote billen. 'Dat werd bekend nadat Joost er spontaan over begon tegen zijn vader.' Dat er geen foto's of video's zijn gevonden op de telefoon van Loes, wil volgens de officier niet zeggen dat ze niet zijn gemaakt. De officier hecht veel waarde aan de verklaring van Joost, die tegen de politie heeft gezegd dat Loes vijf keer met de kinderen de blotebillendans heeft gedaan. Lotte* is ook heel duidelijk over wat juf Loes deed. 'Ze vertelt veel details, ook over het uiterlijk van de billen. En dan is er nog de getuige, met wie de politie telefonisch heeft gesproken. De verdachte vertelde de getuige dat de blotebillendans een grap was. De verdachte was volgens haar altijd op zoek naar aandacht.'

Verschillende kinderen vertellen over de blotebillendans met juf Loes. 'Jonge kinderen, tussen de 4 en 7, verzinnen dat niet, ze lezen dat niet ergens, die stemmen hun verhalen niet op elkaar af.' Loes is 'onbegrensd', vindt de officier. 'Mevrouw heeft verklaard dat ze tegen de kinderen schreeuwde en dat ze haar blote borsten aan collega's liet zien om te laten zien dat ze was afgevallen. Mevrouw wilde de kinderen haar geslachtsdeel laten zien. Had mevrouw een seksuele bedoeling? Dat weet ik niet, maar ik weet wél dat ze met haar gedrag de goede zeden heeft geschonden. Misschien was ze zich daarvan niet bewust, maar het heeft wel effect gehad op de kinderen.' Voor dat wangedrag verdient Loes een taakstraf van 60 uur, waarvan 30 uur voorwaardelijk. En ze zou de ouders van twee kinderen een schadevergoeding moeten betalen van respectievelijk bijna 1.600 en 1.800 euro.

Iemand die wordt vrijgesproken hoeft geen schadevergoeding te betalen, en vrijspraak is geboden, vindt Loes' raadsvrouw. Ze heeft een uitvoerige pleitnota geschreven (vrij uitzonderlijk bij de politierechter) en laat daarin geen spaander heel van het politieonderzoek. 'Dat verschillende kinderen beschuldigingen uiten, wil niet zeggen dat het waar is. Kinderen zijn beïnvloedbaar en zijn geneigd om hun verhalen aan te passen of sociaal wenselijke antwoorden te geven als ze verkeerd worden ondervraagd', meent raadsvrouw Moerdijk. En dat is in West-Friesland gebeurd, vindt ze. 'Uit het dossier blijkt dat de ouders niet alleen veelvuldig over deze zaak met elkaar hebben gesproken, maar ook dat ze voor de politieverhoren meermaals met de kinderen over de kwestie hebben gepraat. De ouders, en soms ook de politie, hebben daarbij gesloten en sturende vragen gesteld. Zo'n fout mag de politie niet maken. In alle gevallen zijn de regels van de ondervragingskunst met voeten getreden.'

 De ouders en de politie hebben de verhalen van de kinderen volgens raadsvrouw Moerdijk ontoelaatbaar beïnvloed. 'Daarbij moet worden opgeteld dat de verklaringen van de kinderen innerlijk en onderling tegenstrijdig zijn en zelfs objectief toetsbare onwaarheden bevatten. Wie, wat, waar, hoe vaak, er is geen touw aan vast te knopen. Het ene kind zegt dat ze vijf keer de blotebillendans hebben gedaan, het andere kind twee keer, en een derde kind zegt iedere dag. Volgens de één droeg mijn cliënte een broek, volgens de ander een jurk. Er zijn geen foto's en video's op haar telefoon gevonden, en voor de goede orde: de politie kan vrij simpel verwijderde bestanden terughalen. Mijn cliënte heeft geen moedervlekken op haar billen. Ik was erbij. Haar billen hebben geen zichtbare oneffenheden. Deze zaak had op het politiebureau moeten eindigen. Dit is een broodjeaapverhaal.'

Grap

Politierechter Tel kan niet zeggen hoe vaak Loes de blotebillendans met de kinderen heeft gedaan en haar blote billen heeft laten zien. 'In ieder geval één keer. Het heeft wel grote invloed gehad, maar dat kan ook komen omdat het zo'n groot ding werd.' De rechter ziet geen aanwijzingen dat Loes een seksuele bedoeling met de dans had. 'U wordt omschreven als een spontaan persoon die soms gekke dingen doet. Ik vermoed dat het in die categorie thuishoort; dat u niet goed heeft gelet op wat kan en niet kan.' De rechter geeft Loes een taakstraf van 60 uur, waarvan 30 uur voorwaardelijk. En Loes moet twee ouderparen respectievelijk bijna 400 en 300 euro betalen. 

* Dit zijn niet hun echte namen.

Lees hier meer Op de Rol-verhalen.