De vrouw heeft tweeëneenhalf jaar lang, tussen 2019 en 2022, een groot aantal dieren, waaronder Schotse Hooglanders, paarden en alpaca's, de nodige verzorging onthouden. Het laatste jaar deed zij dat samen met haar partner, de medeverdachte. Tijdens een aantal controles van de dierenpolitie en de NVWA (de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit) zijn zij er meerdere malen op gewezen dat zij de dieren voldoende water, eten, beschutting en een geschikte binnen- en buitenruimte moesten geven. De situatie verbeterde echter niet en dit had grote gevolgen voor de gezondheid en het welzijn van een groot aantal van de dieren.

Zo waren de weilanden kaal, drassig en modderig en lagen er soms scherpe voorwerpen in waaraan de dieren zich konden bezeren. De meeste dieren konden nergens droog staan en hadden regelmatig geen eten en water. Het dieptepunt was de controle op de boerderij op 22 januari 2022, toen er zes kadavers van Schotse Hooglanders werden aangetroffen en nog eens drie Schotse Hooglanders zo ernstig verzwakt waren, dat zij direct afgemaakt moesten worden.

Op de rechtszitting verklaarden de verdachten dat zij een eigen visie hebben op het houden van dieren. De vrouw heeft dierwetenschappen gestudeerd en handelt vanuit een overtuiging dat de dieren op een zo natuurlijk mogelijke manier gehouden moeten worden.

De rechtbank vindt bewezen dat de verdachten de dieren de nodige verzorging hebben onthouden.

Zij hebben ervoor gekozen om een groot aantal dieren te houden. Dit verplicht hen om te voldoen aan de eisen die worden gesteld aan een goede zorg voor deze verschillende dieren. Verdachten voldeden keer op keer niet aan de eisen die gelden op het gebied van huisvesting, voer en water en medische verzorging, met ernstig dierenleed tot gevolg. Op de rechtszitting hebben de verdachten geen inzicht getoond in het strafwaardige van hun handelen en het dierenleed dat dit handelen heeft veroorzaakt. 

Omdat de vrouw de grootste verantwoordelijkheid droeg voor de verzorging van de dieren, legt de rechtbank haar een taakstraf van 200 uur op, waarvan 50 uur voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar. Dit is een hogere taakstraf dan de officier van justitie heeft geëist. Voor de man vindt de rechtbank een taakstraf van 50 uur passend. 

De rechtbank ziet geen aanleiding om een verbod voor het houden van dieren op te leggen, zoals de officier van justitie had geëist. De laatste overtreding is inmiddels bijna 3,5 jaar geleden geconstateerd en tijdens de laatste controle van eind 2024 zijn geen nieuwe overtredingen geconstateerd. Niets wijst erop dat de nieuwe dieren, die de verdachten de afgelopen twee jaar weer houden, niet goed worden verzorgd.

De dieren die destijds in beslag zijn genomen, gaan niet meer terug naar de verdachten. Behalve twee hangbuikzwijnen, omdat ten aanzien van deze dieren volgens de rechtbank geen strafbaar feit is gepleegd.