De zaak kwam aan het rollen toen een oplettende gast van het vakantiepark in Gasselternijveen melding maakte van een verdachte situatie in een vakantiehuisje. Toen de politie kwam, troffen ze een callcenter aan met laptops, headsets en vele telefoons, terwijl de verdachten tevergeefs op de vlucht sloegen. Uit het onderzoek bleek dat er op dezelfde dag vanuit het vakantiehuisje veelvuldig was uitgebeld, waarbij de verdachten zich voordeden als bankmedewerkers en zo toegang probeerden te verkrijgen tot de bankomgeving van hun slachtoffers. In meerdere gevallen is dat ook met succes gebeurd, niet alleen vanuit Gasselternijveen, maar ook vanuit andere vakantiehuisjes in Drenthe, die in de periode daarvoor zijn gebruikt als werkplek. 

De rechtbank acht bewezen dat de vier op heterdaad aangehouden verdachten tezamen een criminele organisatie vormden, die was gericht op het plegen van bankhelpdeskfraude. Verder acht de rechtbank in hun strafzaken bewezen dat zij allemaal vele gegevens in bezit hebben gehad die waren bestemd voor dat soort feiten. Het gaat dan om gegevens die zijn aangetroffen op de inbeslaggenomen apparaten, zoals de nodige software, apps, bijna ontelbaar veel leadslijsten (lijsten met persoonsgegevens), etc. Daarnaast heeft de rechtbank in alle zaken (waaronder de gevoegde zaak) meerdere en soms verschillende gevallen van bankhelpdeskfraude bewezen verklaard, in verschillende (juridische) varianten. Eén van de verdachten wordt ook schuldig geacht aan witwassen en een andere verdachte aan bedreigingen aan het adres van één van de zogenoemde ‘katvangers’ die hun rekening ter beschikking hadden gesteld aan de fraudeurs.

Bij de strafoplegging heeft de rechtbank onder meer meegewogen dat sprake is van een doortrapte en professioneel opgezette fraudeconstructie die de “core business” was voor verdachten. Uit de bewezenverklaarde feiten volgt dat er voor tienduizenden euro’s aan schade is gemaakt, maar dat lijkt slechts een fractie van de daadwerkelijke schade. Daarnaast is het vertrouwen van de slachtoffers in hun medemens geschaad, is in zijn algemeenheid schade toegebracht aan het vertrouwen dat men heeft in het bankwezen en zijn de banken op kosten gejaagd. Verdachten hebben alleen maar oog gehad voor eigen gewin. Geen van hen heeft verantwoordelijkheid genomen voor zijn handelen. De rechtbank acht in alle gevallen een onvoorwaardelijke gevangenisstraf passend. De vier op heterdaad aangehouden verdachten krijgen gevangenisstraffen tussen de 3 en 4 jaar. De vijfde verdachte krijgt een gevangenisstraf van 10 maanden.

In afwachting van hun strafzaak zijn de vier op heterdaad aangehouden verdachten eerder onder voorwaarden vrijgelaten. Ten tijde van de inhoudelijke behandeling van de strafzaak heeft de rechtbank al bevolen dat één van hen weer vast zou moeten zitten, omdat hij – anders dan door de rechtbank was bepaald – niet ter zitting verscheen. Nu de strafzaak is afgedaan heeft de rechtbank ook in de andere zaken opnieuw een afweging gemaakt en bevolen dat ook de andere drie verdachten weer in hechtenis worden genomen.

De rechtbank heeft ook nog schadevergoedingen toegekend aan diverse slachtoffers en ook aan banken die de slachtoffers hebben gecompenseerd. Er zijn tot slot ook beslissingen genomen over inbeslaggenomen voorwerpen.