Laden...

Raadsheer Rogier Sonneveldt

Dit is een afdruk van een pagina op Rechtspraak.nl. Kijk voor de meest actuele informatie op Rechtspraak.nl (http://www.rechtspraak.nl). Deze pagina is geprint op 01-01-1970.

Skip Navigation LinksRechters > Rechters over hun vak > Raadsheer Rogier Sonneveldt

Bijna 2.700 rechters buigen zich dagelijks over misdrijven, echtscheidingen, zakelijke conflicten, burenruzies, omstreden overheidsbesluiten en nog veel meer. Wie zijn zij, wat maken ze mee en hoe zien ze hun taak? Vandaag: Rogier Sonneveldt, raadsheer bij het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden.

raadsheer Diederik Thierry 

‘Na een verleden als advocaat in het civiele recht, ben ik in 2009 rechter geworden bij de rechtbank in Arnhem. Daar ben ik opgeleid in het civiele recht en het strafrecht. Hoewel ik eigenlijk was ‘voorbestemd’ voor de afdeling civiel recht, ben ik na mijn opleiding begonnen als strafrechter. En dat ben ik sindsdien gebleven. Het strafrecht pakte me eigenlijk meteen en ik vind het nog altijd ontzettend fascinerend. In 2022 ben ik overgestapt naar het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. Daar ben ik nu raadsheer – een rechter in hoger beroepszaken- en behandel ik ook weer strafzaken.’


Waarom ben je ooit rechter geworden?

‘Voor een advocaat staat het belang van je cliënt voorop. Ik merkte steeds vaker dat ik graag in het midden wilde uitkomen. Maar dat is niet altijd het beste resultaat voor je cliënt. Tijdens de zittingen die ik als advocaat deed, vond ik de rol van de rechter een hele mooie. Ik heb altijd het gevoel gehad dat die rol mij beter zou passen. En dat bleek ook wel toen ik de opleiding tot rechter deed. Als rechter doe je aan waarheidsvinding en moet (en mag) je oog hebben voor alle belangen om zo een rechtvaardige beslissing te kunnen nemen. De toga van de rechter past mij denk ik beter dan die van advocaat of officier van justitie.’


Welke zaak zal je nooit vergeten?

‘Dat zijn er door de jaren heen natuurlijk aardig wat. Maar een zaak die dan snel bij mij naar boven komt, draaide om een man die verdacht werd van het bedreigen en beledigen van agenten en van verzet tijdens zijn aanhouding. Hij was door rood gereden. De politie wilde hem daarop aanspreken. Maar nog voordat de politie iets had kunnen zeggen, ging de man compleet uit zijn plaat en werd hij heel agressief richting de politieagenten. Deze hadden nog nooit zo’n plotseling en heftig geweld meegemaakt. Dit las ik allemaal als voorbereiding op de zitting in het politiedossier. Daarin stond eigenlijk helemaal niets over de verdachte zelf. Bij aanvang van de zitting zagen we de verdachte de zittingszaal binnenkomen. Toen pas bleek het te gaan om een schichtige man van ongeveer 1.60 meter. Niet iemand waarvan je meteen verwacht dat hij zo tekeer kan gaan. Wat was nou het geval? Meneer was een psychiatrisch patiënt die soms psychoses had. Hij had die dag zijn medicijnen niet ingenomen en was daarom op weg naar de apotheek. Vanwege de politie die achter hem aan kwam, raakte hij totaal in paniek en flipte. Als je dat als rechter allemaal hoort, werpt het toch een ander licht op de zaak. Zo zie je maar hoe belangrijk het is om ook de mens achter het dossier te zien. Als rechter moet je daarom altijd met een open geest een zitting in gaan.’


Wat is het mooiste aspect van het recht spreken?

‘Dat je als rechter ervoor zorgt dat mensen na afloop van een zitting vinden dat ze echt gehoord zijn. Dat je oog had voor hun standpunten en dat er voldoende tijd en aandacht voor ze was. Dat vind ik echt een opdracht voor ons als rechters. Als partijen voelen dat er oprecht naar ze geluisterd is, helpt dat bij het accepteren van een uitspraak. Want als dat laatste niet meer het geval is, wordt ons werk eigenlijk betekenisloos.’