Kees B. is in het park als het misdrijf plaatsvindt. Hij staat toevallig op een brug als de 11-jarige jongen naar hem roept om hulp. B. belt 112. Al snel is hij verdachte. B. bekent meerdere malen de dader te zijn, maar al snel trekt hij deze bekentenis in.

Na deze valse bekentenis hebben politie en justitie met een tunnelvisie naar de veroordeling van B. toegewerkt. Dit betekent bijvoorbeeld dat bewijs dat naar B. als dader wijst, wordt omarmd. Ontlastend bewijs wordt juist niet serieus genomen en weggeredeneerd.