Bij de behandeling van de strafzaak stond de juridische vraag centraal hoeveel duidelijkheid er moet bestaan over de moord of moorden die gepleegd zouden gaan worden. Het hof heeft overwogen dat de criminele gerichtheid van de verdachte moet vaststaan. Ook moet duidelijk zijn wat het beoogde gebruik is van de voorwerpen die de verdachte in bezit had en om welk misdrijf dat gaat. Dat gaat niet zover dat er een heel concreet zicht moet bestaan op het te plegen delict. Ook hoeft het niet zo te zijn dat de beoogde moord elk moment al kan worden gepleegd. Tot slot is het niet nodig dat de verdachte zelf de moord wilde gaan plegen.

Het hof heeft geoordeeld dat er voldoende duidelijkheid bestond over de intenties van de verdachten. Zij hadden naast de wapens ook enkele gestolen snelle auto’s voorhanden. Deze waren volgens het hof bestemd voor het plegen van moorden. Het hof heeft die intenties afgeleid uit de inhoud van opgenomen gesprekken die de verdachten vertrouwelijk met elkaar voerden in auto’s en in een garagebox. Daarnaast hebben versleutelde berichten en de inhoud van cryptotelefoons een rol gespeeld bij de bewijsvoering.

De opgelegde straffen zijn: W.E. 14 jaar en 6 maanden, Z.S. 13 jaar en 6 maanden, A.Y. 13 jaar, L.B. 13 jaar en 6 maanden, J.W. 13 jaar gevangenisstraf. Telkens met aftrek van voorarrest. De verschillen in strafmaat hangen samen met enkele andere feiten waarvoor sommige verdachten ook werden veroordeeld zoals witwassen of drugsbezit. Daarnaast heeft bij enkele verdachten het strafblad een strafverzwarende invloed gehad.