De man was leraar op een Joods-orthodoxe school in Amsterdam. In 2012 meldde een van de leerlingen van de school dat de man hem aan schouders en nek had gemasseerd én had aangeraakt op zijn geslachtsdeel. Daarop werd de man geschorst door de schoolleiding. Later kwamen nog meer meldingen van andere kinderen over massages en aanrakingen aan het onderlichaam.

Het gerechtshof oordeelt dat te veel twijfel bestaat over de betrouwbaarheid van de verklaringen van de kinderen die de latere meldingen hebben gedaan om deze als bewijs te kunnen gebruiken. Daarbij zijn met name van belang de (onduidelijkheid over de) totstandkoming van deze verklaringen en het risico op onbewuste beïnvloeding van de kinderen. Daarom spreekt het gerechtshof de man van deze feiten vrij.

De verklaring van het kind dat de eerste melding deed vindt het gerechtshof authentiek. Het gerechtshof heeft geen reden om aan te nemen dat deze verklaring is beïnvloed door anderen. Toch spreekt het gerechtshof de man ook van dit feit vrij omdat de verklaring van het kind over het betasten van zijn geslachtsdeel niet wordt ondersteund door ander bewijs en het masseren van nek en schouder, hoe ongepast ook, in deze zaak strafrechtelijk niet als ontucht kan worden aangemerkt.