Eén van de slachtoffers kende de verdachte, afkomstig uit de Dominicaanse Republiek, al uit zijn jeugd. De verdachte haalde hem naar Nederland en sloot daarna een overlijdensrisicoverzekering van bijna 300.000 euro af met als begunstigde zijn moeder. De man overleed binnen een maand na aankomst in Nederland in november 2013. Voor het andere slachtoffer sloot de verdachte een overlijdensrisicoverzekering af ter waarde van 200.000 euro met zichzelf als begunstigde. Ook deze man overleed een aantal weken na het afsluiten van de overlijdensrisicoverzekering in augustus 2013.

De verdachte heeft niet alleen de 2 mannen om het leven gebracht, hij probeerde ook verschillende verzekeringsmaatschappijen op te lichten door de dood van 2 andere personen te fingeren.
Ook heeft hij de familie van een van de slachtoffers opgelicht, door tweemaal zoveel geld te vragen voor de repatriëring dan de daadwerkelijke kosten. De verdachte had een bijzondere positie in de Dominicaanse gemeenschap in Amsterdam: hij spreekt Spaans én vloeiend Nederlands en hielp veel Dominicanen met hun administratie. Hij was een vertrouwenspersoon voor de slachtoffers, die uit de Dominicaanse Republiek kwamen en geen Nederlands spraken, en deed hun administratie. Op die wijze had hij toegang tot de financiële gegevens en inlogcodes van zijn cliënten.

In het Pieter Baan Centrum, waar de verdachte onderzocht werd, simuleerde hij volgens onderzoekers hersenschade. Zij zagen een manipulatieve en narcistische man, die gemakkelijk liegt.

Het hof acht de straf passend gelet op de ernst van de beide levensdelicten en de geraffineerde wijze waarop de verdachte heeft gehandeld. Een levenslange gevangenisstraf is volgens het hof ook noodzakelijk omdat sprake is van een zeer groot recidiverisico bij de verdachte. De opgelegde levenslange straf komt overeen met de eis tegen de man en met straf die de rechtbank eerder oplegde.