Tegen de verdachte is in 2014 aangifte gedaan van het heimelijk maken van een seksfilmpje dat hij vervolgens op Snapchat zou hebben geplaatst.
De vervolging is gebaseerd op bepalingen die in de wet zijn gekomen in een periode waarin de smartphones met camerafuncties nog niet op grote schaal werden gebruikt.
Een voorwaarde voor strafbaarheid bij deze artikelen is dat gebruik wordt gemaakt van een technisch hulpmiddel waarvan de aanwezigheid niet op duidelijke wijze kenbaar is gemaakt. Toegespitst op deze zaak betekent dit dat het hof de vraag moet beantwoorden of de aangeefster redelijkerwijs had kunnen vaststellen dat de verdachte gebruikt maakte van de camerafunctie van zijn iPhone toen hij het filmpje maakte.
Het hof stelt vast dat de verdachte met zijn IPhone een filmpje heeft gemaakt van een aantal personen, waaronder de aangeefster, die zich op dat moment in een jacuzzi bevonden. Eén van deze personen heeft bij de politie verklaard dat hij wist dat er werd gefilmd, omdat hij dat zag gebeuren en ook in de camera keek. Op het bewuste filmpje is ook te zien dat deze getuige in de jacuzzi zit, in de camera kijkt en met zijn vingers het V-teken maakt.
Op grond van het voorgaande is het hof van oordeel dat de daar aanwezigen hadden kunnen vaststellen dat de verdachte aan het filmen was. Dat de aangeefster op dat moment niet wist dat de verdachte daadwerkelijk aan het filmen was en dat zij daar geen expliciete toestemming voor heeft gegeven, doet daaraan niet af. Van belang is wat zij redelijkerwijs had kunnen vaststellen. Daarbij neemt het hof nog in aanmerking dat de verdachte zowel kort vóór als kort na het maken van het bewuste filmpje in en rond de jacuzzi een aantal foto's en selfies heeft gemaakt, waarop onder andere ook de aangeefster zelf te zien is, terwijl zij in de camera kijkt en voor de camera poseert.
Omdat het hof niet bewezen acht dat de verdachte het filmpje heimelijk heeft gemaakt, spreekt het de verdachte vrij.
