De jaarcijfers betreffen de gebeurtenissen die vallen binnen het jaar 2022. Een verzoekschrift dat in 2021 is ingediend en in 2022 ter zitting is behandeld, telt voor 2022 derhalve niet mee bij de ingediende maar wel bij de ter zitting behandelde verzoekschriften. De intrekking van het desbetreffende verzoekschrift of de uitspraak wordt eveneens meegeteld indien zich dat nog in 2022 heeft voorgedaan. Door onder meer deze wijze van tellen kan het aantal uitspraken in een jaar hoger of lager liggen dan het aantal ingekomen zaken.

Indien op twee samenhangende verzoeken (niet zijnde een zelfstandig tegenverzoek, want dat wordt niet afzonderlijk geteld) of vorderingen wordt beslist in één beschikking of arrest, wordt die uitspraak geteld als twee uitspraken. Een voorbeeld hiervan is het geval van twee afzonderlijk ingediende verzoekschriften van een ondernemingsraad die vanwege de samenhang van de aangevochten besluiten in één schriftelijke beslissing worden afgedaan. Dit uitgangspunt wordt gehanteerd bij de telling van alle soorten in- en uitstroom van zaken (ingekomen zaken, uitspraken en intrekkingen of doorhalingen). Dit uitgangspunt wordt niet gehanteerd bij de telling van zittingen, aanwijzingen van personen, getroffen voorzieningen en de berekening van doorlooptijden; daar geldt steeds dat verschillende zaken die één geschil vormen één keer in de betreffende telling of berekening worden meegenomen.

Wat regelingen / interventies ter zitting betreft, geldt dat schikkingen op slechts een enkel onderdeel van het geschil (bijvoorbeeld proceskosten) of de kale afspraak ter zitting om de zaak een bepaalde periode aan te houden niet worden geteld.

Voor het verkrijgen van een nadere toelichting op specifieke cijfers kan contact worden opgenomen met de Ondernemingskamer.

De enquêteprocedure is veruit de meest voorkomende procedure bij de Ondernemingskamer (71% van de ingekomen zaken). Binnen de enquêteprocedure wordt gewoonlijk onderscheid gemaakt tussen de zogeheten eerste fase en de tweede fase. Ten behoeve van dit jaarverslag worden de verzoeken en beslissingen op de voet van artikel 2:345 tot en met 2:353 BW gerekend tot de eerste fase en verzoeken en beslissingen op de voet van artikel 2:354 tot en met 2:356 BW tot de tweede fase. Voor verzoeken tot het treffen van onmiddellijke voorzieningen (artikel 2:349a lid 2 BW) en tot het regelen van de gevolgen van getroffen voorzieningen (art. 2:357 lid 2 BW) geldt (evenwel) dat die verzoeken worden gerekend tot de eerste fase voor zover gedaan voorafgaand aan de deponering van het onderzoeksverslag; nadien gedane verzoeken worden gerekend tot de tweede fase.

3.3.1 Eerstefase-enquêteprocedure

In de eerste fase van de enquêteprocedure worden niet alleen beslissingen gegeven op verzoeken tot het gelasten van een onderzoek en verzoeken tot het treffen van onmiddellijke voorzieningen, maar ook veelvuldig op verzoeken met een incidenteel karakter. Van de verzoeken van de laatste categorie zijn de volgende afzonderlijk geteld als inkomende verzoeken: verzoeken aan de raadsheer-commissaris (r-c) tot het geven van een aanwijzing (artikel 2:350 lid 4 BW) of een bevel tot medewerking aan het onderzoek (artikel 2:352 BW), verzoeken tot het gelasten van een getuigenverhoor (artikel 2:352a BW), verzoeken tot uitbreiding van het bevolen onderzoek, verzoeken tot inzage en machtiging tot mededeling uit het verslag (artikel 2:353 lid 2 en 3 BW), verzoeken tot het regelen van de gevolgen van de getroffen onmiddellijke voorzieningen (artikel 2:357 lid 2 BW) en verzoeken tot het toekennen van een beloning aan een OK-functionaris. De volgende verzoeken, die veelal op informele wijze worden gedaan, zijn niet afzonderlijk geteld als inkomende verzoeken: verzoeken tot vaststelling of verhoging van het onderzoeksbudget (artikel 2:350 lid 3 BW), verzoeken tot het aanwijzen, ontheffen en vervangen van een benoemde onderzoeker of OK-functionaris en verzoeken tot het beëindigen van de procedure (meestal na het bereiken van een schikking) nadat onmiddellijke voorzieningen zijn getroffen en/of een onderzoek is gelast.

Ten aanzien van alle voornoemde verzoeken geldt dat deze doorgaans in een schriftelijke beslissing worden afgedaan, die als zodanig geteld wordt.

* en ** Dit zijn verzoeken tot het geven van aanwijzingen over de uitvoering van het onderzoek ex art. 2:350 lid 4 BW.
*** Dit is een verzoek tot het geven van een bevel tot raadpleging/doen tonen ex art. 2:352 BW.
**** Dit zijn een verzoek tot het horen van een getuige ex art. 2:352a BW en drie verzoeken tot het toekennen van een beloning aan een OK-functionaris ex art. 2:357 lid 4 BW.
***** Dit is een verzoek tot het horen van getuigen ex art. 2:352a BW.
****** Dit zijn verzoeken tot het regelen van de gevolgen van getroffen voorzieningen.

* Waarvan één bij gebrek aan financiering van het onderzoek en de onmiddellijke voorzieningen en één waarbij de vennootschap als gevolg van een splitsing is opgehouden te bestaan.
**Dit zijn beslissingen op verzoeken tot het toekennen van een beloning aan een OK-functionaris ex art. 2:357 lid 4 BW.
*** Dit zijn een beslissing op een verzoek tot het horen van getuigen ex art. 2:352a BW, een beslissing op een verzoek tot ontheffing en vervanging van de onderzoeker en een beslissing tot ontheffing van een OK-bestuurder op diens eigen verzoek.
****Dit is een beslissing op een verzoek tot het horen van getuigen ex art. 2:352a BW.

3.3.2 Tweedefase-enquêteprocedure

In de tweede fase staat centraal de beslissing op het verzoek tot vaststelling van wanbeleid al dan niet vergezeld van of opgevolgd door een verzoek tot het gelasten van (onmiddellijke) voorzieningen. Ook in de tweede fase van de enquêteprocedure worden beslissingen gegeven op verzoeken met een incidenteel karakter, zij het veel minder dan in de eerste fase.

* Dit zijn een beslissing op een verzoek tot verlenging van de getroffen tweedefasevoorzieningen en een beslissing tot vervanging van de raadsheer-commissaris die het getuigenverhoor gaat afnemen.

3.3.3 Getroffen (onmiddellijke) voorzieningen

Onderstaande tabel geeft weer het aantal keer dat een bepaald type (onmiddellijke) voorziening is getroffen, bij benoemingen ongeacht of daarop daadwerkelijk de aanwijzing van een specifiek persoon volgt en (zowel bij benoemingen als bij schorsingen) ongeacht het aantal personen. Bij meerdere voorzieningen van hetzelfde type in met elkaar samenhangende zaken is die voorziening slechts eenmaal geteld indien die zaken materieel één geschil vormen.

* Waarvan eenmaal een benoeming van een vereffenaar in een tweedefase-enquêteprocedure. .
** Waarvan negenmaal schorsing in een eerstefase-enquêteprocedure, eenmaal schorsing in een tweedefase-enquêteprocedure en eenmaal ontslag in een tweedefase-enquêteprocedure
*** Waarvan negenmaal schorsing in een eerstefase-enquêteprocedure en eenmaal ontslag in een tweedefase-enquêteprocedure
**** Waarvan o.a. eenmaal een schorsing van de voorzitter van de raad van commissarissen, eenmaal de bepaling dat voor bepaalde besluiten goedkeuring van de algemene vergadering nodig is, eenmaal de vernietiging van een viertal besluiten van de algemene vergadering, tweemaal een verbod aan de algemene vergadering om over een bepaald onderwerp te beslissen, eenmaal de bepaling dat voor het nemen van bepaalde in de SHA genoemde besluiten geen unanimiteit is vereist, eenmaal een aanwijzing van een onafhankelijke bemiddelaar, eenmaal een schorsing van een besluit tot schorsing van een niet uitvoerende bestuurder, eenmaal de instelling en bemensing van een raad van toezicht en eenmaal een verbod om beledigende, smadelijke of lasterlijke uitlatingen te doen of zich te wenden tot of contact op te nemen met een OK-functionaris.
***** Waarvan o.a. driemaal een regeling voor kosten van verweer van OK-functionarissen in gerechtelijke procedures, eenmaal vernietiging dechargebesluiten en eenmaal verbod zich tot OK-commissaris te wenden.
****** Waarvan driemaal een verbod tot verrichten van bepaalde handelingen, tweemaal de vernietiging van een besluit en eenmaal de bepaling dat de door de Ondernemingskamer benoemde bestuurder bevoegd is gelden in escrow te storten ter bekostiging van verweer ter zake aansprakelijkheid vanwege onbehoorlijke taakvervulling.

Na de verzoekschriften in de enquêteprocedure, vormen de verzoekschriften op de voet van artikel 26 Wet op de ondernemingsraden (WOR) het grootste aandeel van de ingekomen zaken (14% van de ingekomen zaken). Deze verzoeken betreffen het beroep van een ondernemingsraad tegen een adviesplichtig besluit van een ondernemer. Een ruime meerderheid van de verzoeken wordt voorafgaand aan de zitting ingetrokken.

De uitkoopprocedure betreft uitkoop van minderheidsaandeelhouders door de grootaandeelhouder die ten minste 95% van de aandelen in een NV of BV houdt. In de uitkoopprocedure wordt zelden een mondelinge behandeling gehouden.

De geschillenregeling biedt aandeelhouders de mogelijkheid om te vorderen dat een andere aandeelhouder wordt gedwongen zijn aandelen over te dragen (uitstoting; artikel 2:336 BW) en biedt een aandeelhouder de mogelijkheid te vorderen dat de andere aandeelhouder(s) of de vennootschap zijn aandelen overnemen (uittreding; artikel 2:343 BW). De geschillenregeling wordt in eerste aanleg door de rechtbank behandeld, tenzij partijen anders zijn overeengekomen (artikel 2:337 lid 2 BW).

Hierna volgen overzichten van een aantal andere procedures bij de Ondernemingskamer. Procedures waarin noch in 2022 noch in 2021 een procedurestap heeft plaatsgevonden zijn niet opgenomen.

3.7.1 Procedures op de voet van artikel 36 lid 3 Wet medezeggenschap op scholen (WMS)

3.7.2 Procedures op de voet van artikel 14 Wet medezeggenschap cliënten zorginstellingen 2018

3.7.3 Procedures op grond van de Wet financieel toezicht

* Dit is de behandeling van het verzoek tot vaststelling van een aanvullende schadeloosstelling op de voet van artikel 3:159ab Wft (oud) inzake Conservatrix N.V.
** Dit is de behandeling van de procedure over onteigende effecten en vermogensbestanddelen SNS Bank en SNS Reaal.
*** Dit zijn uitspraken in beide hierboven genoemde procedures.

3.7.4 Beroep van een deelnemersraad tegen een adviesplichtig besluit van een pensioenfonds en verzoeken tot het treffen van voorzieningen (art. 217 PW)

3.7.5 Jaarrekeningprocedure, artikel 2:447 BW

3.7.6 Herstel uitspraken 31 lid 2 Rv

Onderstaande tabel geeft inzicht in de aantallen personen die door de Ondernemingskamer in enig jaar in enige procedure worden benaderd en aangewezen. Het gaat dus steeds om de aanwijzing van een fysiek persoon. Bij de vervanging van een reeds aangewezen persoon door een ander persoon wordt de aanwijzing van de opvolgend functionaris afzonderlijk geteld. Indien meer personen in dezelfde hoedanigheid in één geschil worden aangewezen, worden ook zij afzonderlijk geteld.

* Waarvan één bemiddelaar, één onderzoeker/financieel deskundige, één voorzitter raad van toezicht, één bindend adviseur en één procesbegeleider.
** Waarvan twee procesbegeleiders, één bindend adviseur en één registeraccountant.
*** Waarvan drie procesbegeleiders en één taxateur.

3.9.1 Toelichting

De volgende toelichting dient ter vergroting van het inzicht in en de betekenis van de doorlooptijden.

Bij het geven van inzicht in de doorlooptijden moet onderscheid gemaakt worden tussen verzoekschriftprocedures en dagvaardingsprocedures.

Bij de berekening van doorlooptijden in de verzoekschriftprocedures zijn, tenzij uitdrukkelijk anders vermeld, alleen die zaken meegenomen waarin een mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden. Op een uitspraak in een enkele zaak na is aan de uitspraken in de categorie 'Overige enquêtebeschikkingen' (zie 3.3.1) geen mondelinge behandeling voorafgegaan. De doorlooptijden van die uitspraken zijn dus niet meegenomen en zijn ook weinig relevant omdat het vaak regie-getinte beslissingen zijn waarvan de doorlooptijd doorgaans niet meer dan een of enkele weken is. Andersom is, een enkele uitzondering daargelaten, aan enquêtebeschikkingen in eerste en tweede fase steeds een mondelinge behandeling voorafgegaan. De doorlooptijden van die zaken zijn wel opgenomen en zijn ook relevant, omdat het materiële beslissingen betreft (toe- of afwijzing enquêteverzoek etc.). Alleen de eerste mondelinge behandeling en de eerste daaropvolgende beslissing worden gebruikt voor de berekening van doorlooptijden.

Hierna worden de gehanteerde categorieën van doorlooptijden weergegeven. De doorlooptijden zijn gemeten in kalenderdagen.

A. De behandelperiode van zaken ingeleid met een verzoekschrift waarin in 2022 een zitting heeft plaatsgevonden (3.9.2).

B. De beslisperiode van zaken waarin in 2022 uitspraak is gedaan (3.9.3).

C. De totale doorlooptijd per zaak van uitkoopzaken die in 2022 geëindigd zijn (3.9.4).

D. De mate waarin de ter zitting aangekondigde uitspraaktermijn is gehaald (3.9.5).

Aan voormelde categorieën liggen niet steeds dezelfde zaken ten grondslag. Bij de berekening van doorlooptijden is wel steeds vastgehouden aan de regel dat verschillende zaken die materieel één geschil vormen, gezamenlijk één keer in de desbetreffende berekening van de doorlooptijd worden geteld.

3.9.2 Behandelperiode verzoekschriftprocedures

Bij zaken die aanhangig worden gemaakt bij verzoekschrift bepaalt de Ondernemingskamer, met inachtneming van de spoedeisendheid van de zaak en de verhinderdata van partijen en de beschikbare zittingsdata, de datum en het tijdstip van de mondelinge behandeling. De tijd die verstrijkt tussen de dag van indiening van het verzoek en de behandeling ter zitting wordt hierna aangeduid als de behandelperiode.

In dagvaardingsprocedures heeft de Ondernemingskamer nauwelijks invloed op de termijn die verstrijkt tussen het aanbrengen van de zaak op de rol en het moment waarop partijen arrest vragen. De duur van die periode is onder meer afhankelijk van het tempo waarin partijen procederen en of gedaagden al dan niet in de procedure verschijnen (en zo niet, of tegen hen zonder meer verstek kan worden verleend).

Om bovenstaande redenen worden hieronder slechts gegevens weergegeven over de behandelperiode in verzoekschriftprocedures, niet ook in dagvaardingsprocedures. De betekenis die kan worden gehecht aan de (ontwikkeling van) de behandelperiode in verzoekschriftprocedures is niet eenvoudig vast te stellen. Het komt voor dat voor de mondelinge behandeling in overleg met partijen een langere termijn wordt gepland of dat de mondelinge behandeling op verzoek van partijen wordt uitgesteld. In algemene zin kan niet gesteld worden dat een kortere behandeltijd beter is; de ideale behandeltijd doet recht aan de spoedeisendheid van de concrete zaak en de belangen van partijen bij een voldragen debat voorafgaand aan de beslissing van de Ondernemingskamer. In welke mate de behandeltijd daaraan voldoet is niet uit de cijfers af te leiden.

De behandelperiode laat zien het aantal dagen tussen:

(i)  de dag van indiening van het verzoekschrift en

(ii) de dag in 2022 waarop de mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden.

Daar zitten dus ook verzoekschriften bij die partijen vóór 2022 hebben ingediend en/of waarop de Ondernemingskamer na 2022 uitspraak heeft gedaan. Eveneens zitten daar dus zaken in die na de zitting in 2022 zijn ingetrokken en niet tot een uitspraak hebben geleid.

Soms wordt de behandeling van een zaak aangehouden, in het geval partijen met elkaar gaan praten over een minnelijke regeling of zij een mediation-/procesbegeleidingstraject met elkaar gaan volgen. Als de Ondernemingskamer vervolgens wordt gevraagd de behandeling voort te zetten en/of (alsnog) te beslissen op het verzoek, wordt die datum als aanvangsmoment (i) gehanteerd.

Let wel: in sommige gevallen wordt de behandelperiode per categorie van procedures in onderstaande tabel 17 berekend aan de hand van de totale behandelperiodes van verschillende subcategorieën van procedures. Zo wordt de categorie 'Enquête eerste fase' in die tabel gevormd door de subcategorieën 1) verzoeken om (uitsluitend) enquête, 2) verzoeken om zowel enquête als onmiddellijke voorzieningen en 3) zaken om aanvullende onmiddellijke voorzieningen. In 2020 (en daarvóór) is telkens het gemiddelde genomen van de totale behandelperiodes per subcategorie. Daarbij is er ten onrechte geen rekening mee gehouden dat procedures van de ene subcategorie (veel) vaker kunnen voorkomen dan de andere. Zo is de categorie 'Enquête eerste fase' voor het overgrote deel opgebouwd uit verzoeken om zowel enquête als onmiddellijke voorzieningen. Aan deze (veel) vaker voorkomende subcategorieën behoort bij de berekening van het gemiddelde dan ook een (veel) groter gewicht te worden toegekend. Dit 'gewogen gemiddelde' geeft een realistischer beeld van de behandelperiode per categorie van procedures, vanwege de kleinere invloed die (veel) minder voorkomende subcategorieën van procedures daarop hebben. Tabel 17 laat voor 2021 en 2022 de gewogen gemiddelden zien. Onder 2020 zijn de behandelperiodes uit de vorige jaarverslagen vermeld, met – om vergelijking met 2021 en 2022 mogelijk te maken – in de voetnoot de behandelperiode op basis van een gewogen gemiddelde.

* Hierbij zijn twee zaken waarin een buitengewoon lange oproepingstermijn diende te worden gehanteerd vanwege oproeping conform het Haags Betekeningsverdrag 1965, buiten beschouwing gelaten.
** Indien gewogen gemiddelde: 52 dagen.
** Indien gewogen gemiddelde: 63 dagen.
*** Mede gebaseerd op de Wft-zaak inzake Conservatrix, met een uitzonderlijk lange behandelperiode van 1403 dagen; zonder deze zaak 58 dagen.

3.9.3 Beslisperiode

De beslisperiode is de periode die verstrijkt tussen de datum waarop partijen de Ondernemingskamer vragen uitspraak te doen en de datum waarop de Ondernemingskamer uitspraak doet. Die termijn is zowel in verzoekschriftprocedures als in dagvaardingsprocedures relevant. In het algemeen hebben partijen behoefte aan een zo kort mogelijke beslisperiode.

Doorgaans start de beslisperiode op de dag waarop de mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden of de dag waarop om arrest is gevraagd. Het komt in op zitting behandelde zaken voor dat partijen de Ondernemingskamer verzoeken de uitspraak aan te houden (bijvoorbeeld vanwege schikkingsonderhandelingen). Als partijen vervolgens de Ondernemingskamer vragen alsnog uitspraak te doen, dan wordt de dag waarop dit is gebeurd als het begin van de beslisperiode gehanteerd. In op zitting behandelde zaken kondigt de Ondernemingskamer in de regel aan op welke termijn zij naar verwachting uitspraak zal doen. Die termijn verschilt per zaak en houdt in de regel verband met de mate van spoedeisendheid. Ook wordt bijgehouden in welke mate die aangekondigde termijn wordt gerealiseerd (zie hierna 3.9.5).

De beslisperiode laat zien het aantal dagen tussen:

(i)  de dag waarop de mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden dan wel de dag waarop de Ondernemingskamer is verzocht alsnog uitspraak te doen / de dag waarop om arrest is gevraagd en

(ii) de dag waarop de Ondernemingskamer in 2022 uitspraak heeft gedaan.

Let wel: wat betreft de beslisperiodes in tabel 18 geldt hetzelfde als hierboven in 3.9.2 is opgemerkt over de behandelperiodes in tabel 17. Tabel 18 laat voor 2022 en 2021 de gewogen gemiddelden zien. Onder 2020 zijn de beslisperiodes uit de vorige jaarverslagen vermeld, met – om vergelijking met 2022 en 2021 mogelijk te maken – in de voetnoot de beslisperiode op basis van een gewogen gemiddelde.

* indien gewogen gemiddelde: 64 dagen.

3.9.4 Totale doorlooptijd van uitkoopzaken

De totale doorlooptijd per zaak is de gehele periode vanaf het aanbrengen tot de uitspraak waarmee een einde aan de procedure komt. Deze periode is in de afgelopen jaren slechts met betrekking tot de uitkoopprocedure in het jaarverslag vermeld.

In enquêtezaken is de totale doorlooptijd per zaak niet een goed hanteerbaar begrip. Een beschikking waarbij een enquêteverzoek wordt toegewezen, is een eindbeschikking waartegen cassatie openstaat, maar is niet het einde van de enquêteprocedure. Op toewijzing van het enquêteverzoek volgt immers het onderzoek en lopen eventueel getroffen onmiddellijke voorzieningen. In die periode kunnen nieuwe onmiddellijke voorzieningen worden getroffen en kunnen de onderzoeker en procespartijen verzoeken ten aanzien van het onderzoek doen. De duur van het onderzoek is mede afhankelijk van factoren waarop de Ondernemingskamer slechts geringe invloed heeft; de complexiteit van het onderzoek, problemen met de financiering van het onderzoek of schikkingsonderhandelingen.

In WOR-zaken heeft de totale doorlooptijd per zaak geen praktische betekenis naast de totale doorlooptijd per beslissing omdat in die zaken de procedure (vrijwel) altijd eindigt met de eerste beslissing na de mondelinge behandeling.

De totale doorlooptijd per uitkoopzaak toont het aantal dagen tussen:

(i)  de dag van aanbrengen op de rol van een uitkoopprocedure en

(ii) de dag van de uitspraak in 2022 waarmee de procedure tot een einde komt.

Tabel 19 laat de gemiddelde totale doorlooptijd van uitkoopzaken zien.

* Mede gebaseerd op de Xeikon-zaak, die in verband met een andere procedure is aangehouden; zonder deze zaak 112 dagen (op basis van slechts twee zaken).

In het jaarverslag over 2021 is hierbij de volgende kanttekening geplaatst. De totale doorlooptijd per uitkoopzaak kan meerdere behandel- en beslistermijnen omvatten, bijvoorbeeld indien eerst bij tussenarrest een waarderingsdeskundige wordt benoemd en na het deskundigenbericht een eindarrest wordt gewezen. Hierdoor kunnen de totale doorlooptijden van uitkoopzaken enorm van elkaar verschillen. Ook speelt een rol dat het aantal uitkoopzaken in absolute zin erg klein is (vijf eindarresten in 2022, drie eindarresten in 2021, vijf eindarresten in 2020). Het gemiddelde van deze totale doorlooptijden per jaar zegt dan ook niet zoveel, ook niet in vergelijking met de gemiddelde totale doorlooptijden van voorgaande jaren. Een zaak die bijzonder lang heeft gelopen, zorgt immers voor een forse vertekening van het gemiddelde. Het heeft ook geen zin om zo’n ‘vertekenende zaak’ buiten de berekening van het gemiddelde te houden, omdat dit dan op een miniem aantal zaken is gebaseerd. Hierom zijn hieronder de afzonderlijke doorlooptijden van uitkoopzaken waarin een eindarrest is gewezen vermeld.

De doorlooptijden van de vijf uitkoopzaken waarin in 2022 een eindarrest is uitgesproken waren: 56 dagen, 56 dagen, 105 dagen, 231 dagen en 371 dagen.

De doorlooptijden van de drie uitkoopzaken waarin in 2021 een eindarrest is uitgesproken waren: 56 dagen, 168 dagen en 2.632 dagen.

De doorlooptijden van de vijf uitkoopzaken waarin in 2020 een eindarrest is uitgesproken waren: 84 dagen, 126 dagen, 140 dagen, 140 dagen en 504 dagen.

3.9.5 Aangekondigde uitspraaktermijn ter zitting

De Ondernemingskamer houdt ook bij hoe vaak een ter zitting (of in geval van aanhouding van de zaak, nadien) aangekondigde uitspraaktermijn daadwerkelijk wordt gehaald, en in de gevallen van overschrijding hoe lang de gemiddelde overschrijding is. Voor 2022 geldt dat in 42% van de gevallen de ter zitting (of nadien) aangekondigde uitspraaktermijn werd gehaald (in 2021: 56%, in 2020: 63%). Als die niet werd gehaald, was de gemiddelde overschrijdingstermijn 34 dagen (in 2021: 29 dagen, in 2020: 38 dagen).

3.10.1 Tabel kerncijfers 2012-2022

3.10.2 Grafiek kerncijfers 2003-2022