Aan de verdachten was het lidmaatschap van een criminele organisatie, een aanzienlijke hoeveelheid snelkraken dan wel medeplichtigheid daaraan, alsook heling van twee auto’s ten laste gelegd. Bij de snelkraken werden met stoeptegels de ruiten van de betreffende panden ingegooid en werden met een moker of ander slagvoorwerp kasten met rookwaren vernield. Hierbij werd in alle gevallen forse schade aangericht. De buitgemaakte sigaretten werden in dekbedovertrekken meegevoerd in specifiek voor dat doel verworven zeer snelle auto’s, waarmee men de politie tijdens achtervolgingen doorgaans te snel af was. Bij de achtervolgingen werden snelheden van boven de 200 km/u en in een enkel geval zelfs 260 km/u behaald. De kraken zelf, alle gepleegd in het holst van de nacht, namen telkens niet meer dan vier tot tien minuten in beslag. In een enkel geval werden toevallige getuigen gedreigd met geweld.

De verdachten hebben over deze feiten en hun betrokkenheid daarbij geen verklaring willen afleggen en/of die feiten stellig ontkend.

Het gerechtshof heeft tegen ieder van de verdachten de criminele organisatie bewezen geacht, evenals de aan hen ten laste gelegde snelkraken. Een van de verdachten is veelal faciliterend bezig geweest onder andere door te zorgen voor het afzetten en te gelde maken van de gestolen rookwaar. Het gerechtshof komt voor de kraken waar hij zelf niet bij aanwezig was tot bewijs van medeplichtigheid aan de snelkraken.

Elk van de verdachten is veroordeeld tot een hogere straf dan door de rechtbank werd opgelegd en in hoger beroep door de advocaat-generaal werd geëist. Het gerechtshof wijst daarbij op de ernst van de feiten, de maatschappelijke onrust die de feiten teweeg hebben gebracht en op het feit dat de groep op zeer professionele, geraffineerde en berekenende wijze te werk is gegaan. De groep schroomde niet om meermalen bij hetzelfde bedrijf in te breken. Dit had in een enkel geval zelfs tot gevolg dat de verzekering de dekking tegen diefstal dreigde te beëindigen en de aangever daarom overwoog om te stoppen met het runnen van zijn bedrijf, met alle gevolgen van dien voor zichzelf en zijn werknemers.

Dit zijn zeer ernstige feiten, die een ontwrichtende werking hebben op de samenleving. Kennelijk stond bij deze verdachten financieel gewin voorop. Zij hebben zich niet bekommerd om de maatschappelijke gevolgen. De door het gerechtshof opgelegde gevangenisstraffen zijn één keer vijf jaar, twee keer 4,5 jaar en ten aanzien van de (grotendeels) medeplichtige 36 maanden waarvan 16 maanden voorwaardelijk. De vorderingen van een aanzienlijk aantal benadeelden werden toegewezen. Ook werd tegen ieder van de verdachten een ontnemingsvordering toegewezen, waardoor hen het verkregen financieel voordeel wordt afgenomen.