Op 24 november 2020 is de 42-jarige man met zijn vrouw de hond aan het uitlaten in hun woonwijk in Wijchen. Zij zien dat een bestelwagen hard door de straat rijdt. Even later zien zij de auto in de wijk staan. Als de bestuurder van de bestelwagen, de pakketbezorger, komt aanlopen spreekt de man hem aan op zijn rijgedrag van kort daarvoor. Daarop ontstaat een woordenwisseling. De man gaat  - iets voorovergebogen - voor de auto staan om met zijn telefoon een foto te maken van het kenteken. Op dat moment stapt de pakketbezorger in en geeft flink gas. De man belandt op de motorkap van de auto en wordt meters meegesleurd. Hoewel hij zich probeert vast te houden glijdt hij van de motorkap af waardoor de auto over hem heen rijdt. De pakketbezorger stopt, rijdt achteruit en vervolgens weer vooruit. Het slachtoffer is drie keer overreden. Daarna vlucht de bestuurder de wijk uit. De man overlijdt een half uur later aan zijn verwondingen.

Niet alleen de vrouw van het slachtoffer is getuige van dit vreselijke incident; ook verschillende buurtbewoners zijn op de woordenwisseling afgekomen en hebben daarna gezien hoe de man tot drie maal toe overreden werd. Zij zijn als getuige gehoord. Op de zitting in hoger beroep verklaarde de bestuurder dat hij er bij het weg rijden rekening mee hield dat hij het slachtoffer zou aanrijden en dat het slachtoffer daardoor zou kunnen overlijden. Het leed voor de nabestaanden, waaronder de vrouw en hun kinderen, is onherstelbaar en zal zonder twijfel hun verdere bestaan blijven overschaduwen. Het hof noemt het ook hartverscheurend dat de dochter van het slachtoffer geen afscheid heeft kunnen nemen van haar vader. Het letsel was zo ernstig dat het niet verantwoord was dat zij daarmee geconfronteerd werd. Voor vrienden, kennissen, de buurt en de hele samenleving is deze afschuwelijke gebeurtenis schokkend. Een dergelijk feit leidt ertoe dat mensen elkaar niet meer durven aan te spreken op hun gedrag en verantwoordelijkheid als verkeersdeelnemer.

De verdachte was 18 jaar toen hij het slachtoffer doodreed. Het hof ziet in deze zaak geen aanleiding om af te wijken van het uitgangspunt dat een volwassene op basis van het volwassenstrafrecht wordt berecht. Bij de verdachte is sprake van een antisociale persoonlijkheidsstoornis met psychopathische trekken. Dit vraagt om een langdurige en intensieve behandeling. De deskundigen adviseren tbs met dwangverpleging. Een lichtere behandeling biedt onvoldoende veiligheid en is niet aan de orde omdat de man een gebrek aan inzicht en motivatie laat zien. Het hof sluit zich bij dat advies aan en legt de verdachte, naast de onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 7 jaar, tbs met dwangverpleging op. Deze behandeling in een gesloten inrichting is niet gemaximeerd. De straf is gelijk aan de eis van de advocaat-generaal.