De verdachten, die een relatie hadden, hadden met het slachtoffer afgesproken in een parkje tegenover het Haaglanden Medisch Centrum. Zij hadden een ‘appeltje met hem te schillen’. Direct na aankomst, is het slachtoffer met zeer grof geweld, met metalen staven, veel letsel toegebracht en bewusteloos geslagen. De verdachten hebben hem voor dood achtergelaten en zijn ergens anders op een bankje bier gaan drinken. Om sporen van bewijs uit te wissen, zijn zij kort na elkaar teruggegaan naar het parkje. Het slachtoffer bleek nog te leven. Daarop is weer veel geweld gebruikt en is het slachtoffer tot slot gewurgd en verstikt. Het slachtoffer is overleden. Daarna zijn de verdachten nog lang bezig geweest sporen te wissen. Uiteindelijk zijn zij in de woning van de vrouw hun kleren en schoenen gaan wassen, omdat die onder het bloed zaten. Het hof heeft niet precies kunnen vaststellen wie van de verdachten welk geweld heeft gepleegd. Wel zijn zij steeds samen geweest en gebleven en zijn zij samen strafrechtelijk verantwoordelijk voor de dood van het slachtoffer.

Het Haagse hof oordeelt net als de rechtbank dat de verdachten bij de tweede geweldsexplosie met voorbedachte raad hebben gehandeld. Zij kwamen terug naar het slachtoffer om sporen uit te wissen. Daar hoorde bij dat ook het laatste restje leven, dat er nog in hem bleek te zijn, uit hem werd geslagen, gewurgd en verstikt. Op geen enkel moment is er door een van de verdachten hulp ingeroepen voor het slachtoffer.

In hoger beroep zijn de verdachten weer onderzocht door een psycholoog en een psychiater. De verdachten hebben allebei een ernstige en ingewikkelde persoonlijkheidsstoornis en hadden ook een zeer ernstige alcoholverslaving ten tijde van het geweld en het doden van het slachtoffer. Beiden zijn volgens het hof verminderd toerekeningsvatbaar. Daarom zijn minder hoge straffen opgelegd dan anders voor moord.

De verdachten hebben het slachtoffer op meedogenloze wijze eerst ernstig toegetakeld en zij zijn , toen het slachtoffer nog bleek te leven, weer zeer gewelddadig tekeer gegaan op hem. Uiteindelijk is het slachtoffer overleden. Het hof neemt als uitgangspunt voor een moord, een gevangenisstraf tussen de 15 en 20 jaar. Gelet op de zeer gruwelijk wijze waarop het slachtoffer is omgebracht, zou een gevangenisstraf van 18 jaar op zijn plaats zijn. Omdat de feiten aan de verdachten verminderd kunnen worden toegerekend en het proces in hoger beroep te lang heeft geduurd, vindt het hof een gevangenisstraf van 14 jaar passend. Daarnaast wordt aan beide verdachten tbs met dwangverpleging opgelegd.