Het Haagse gerechtshof heeft vastgesteld dat de verdachte van korte afstand (circa 2 meter) gericht op slachtoffer A. heeft geschoten. Bij dit schieten heeft hij op de benen/het onderlichaam van A. gericht. De verdachte heeft hierbij A., en het achter A. staande slachtoffer B., in hun benen geraakt.

Het gerechtshof heeft geoordeeld dat onder deze specifieke omstandigheden niet kan worden aangenomen dat de verdachte het opzet heeft gehad om A. of een ander van het leven te beroven. Ook kan niet kan worden aangenomen dat de aanmerkelijke kans bestond dat A. en B. door het schieten dodelijk zouden worden getroffen. Het gerechtshof overweegt tot slot dat het schieten wél zwaar lichamelijk letsel tot gevolg had kunnen hebben, maar dat poging zware mishandeling door het Openbaar Ministerie niet aan de verdachte ten laste is gelegd zodat hij daarvoor ook niet kan worden veroordeeld.

Het gerechtshof heeft de verdachte voor de overige aan hem ten laste gelegde feiten, namelijk de mishandeling van zijn toenmalige vriendin en verboden wapenbezit, veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 13 maanden.