Het hof is van oordeel dat er bij de aanval door de verdachte op zijn ex-partner sprake is van handelen met een planmatige aanpak en dus voorbedachten rade. Daarom gaat het hier om moord, niet om doodslag.
De straf van de rechtbank doet volgens het hof onvoldoende recht aan de feiten. Het leven van de man laat een patroon zien van fors geweld en antisociaal gedrag. Hij heeft in het verleden voor een levensdelict al een gevangenisstraf van zeven jaar en een tbs-behandeling van dertien jaar ondergaan. Volgens de psychiater en de psycholoog die de man onderzochten, heeft dit het gevaar op herhaling echter niet verminderd. Zij schatten dat hoog in. De man is en blijft moeilijk peilbaar. Op momenten van krenking of het beëindigen van relaties kan hij vanuit zijn licht verstandelijke beperking en persoonlijkheidsstoornis ogenschijnlijk uit het niets extreem en buitensporig gewelddadig worden. Het hof heeft daarom afgezien van een nieuwe tbs-behandeling. Vanwege de ernst van dit feit, het eerdere delict gedrag en de noodzaak de samenleving te beschermen tegen het hoge risico op herhaling, komt het hof tot oplegging van een levenslange gevangenisstraf. De man moet daarnaast in totaal ook 45.000 euro schadevergoeding betalen aan de nabestaanden.
De verdachte heeft de schuld steeds in de schoenen van het slachtoffer geschoven en nooit verantwoordelijkheid voor zijn handelen genomen. Hierdoor heeft de verdachte het leed van de nabestaanden vergroot.
