Supersnelrecht is een samenwerking tussen Openbaar Ministerie  en de Rechtspraak waarbij een verdachte binnen 3 tot 6 dagen voor de rechter staat. De rechter bepaalt of er bewijs is en of de verdachte op basis daarvan schuldig is. Vervolgens bepaalt de rechter welke straf passend is, met het beste effect op de dader en de samenleving. De dader kan zijn eventuele straf direct uitzitten. Zo worden strafzaken zo snel mogelijk afgehandeld.

Het betreft een planning. Hoeveel zittingen daadwerkelijk plaatsvinden hangt onder andere af van het aantal aangebrachte zaken.

Alleen zaken die rechtstreeks te maken hebben met de oud-en-nieuwviering (zoals vuurwerkdelicten) kunnen op een supersnelrechtzitting behandeld worden. Het moeten eenvoudige zaken zijn, waarbij geen verder onderzoek nodig lijkt. Daarnaast moet de verdediging akkoord gaat met een behandeling volgens het supersnelrecht.

Hoe sneller je een zaak voor de rechter brengt, hoe korter de politie de tijd heeft om te onderzoeken wat er precies is gebeurd. Daarom zijn alleen zaken die bewijstechnisch relatief eenvoudig zijn geschikt voor supersnelrecht.

Zaken die niet geschikt zijn kunnen voor de reguliere rechter worden gebracht.

Geweld dat sterk samenhangt met oud en nieuw, bijvoorbeeld een vuurpijl afsteken richting een politieagent, kan zwaarder worden bestraft. Rechters beoordelen elke zaak afzonderlijk en maken een onafhankelijke afweging over welke straf passend is, met het beste effect op de dader en de samenleving.

Nee. De meeste rechtbanken in de Randstad houden het hele jaar door supersnelrechtzittingen. Bijvoorbeeld rondom grote evenementen zoals Koningsdag of voetbalwedstrijden. Het is een effectief middel om lik-op-stukbeleid uit te voeren, zolang de zaken er geschikt voor zijn.

Bij snelrecht staat een verdachte binnen 17 dagen voor de rechter, bij supersnelrecht binnen 3 tot 6 dagen.