Het aantal maatregelen ligt fors hoger dan 5 jaar geleden, toen de maatregel in totaal 146 keer werd opgelegd. Rechter Jan Moors: ‘Er is geen onderzoek gedaan naar de reden voor de stijging sinds 2015. We hebben wel de indruk dat meer mensen met een psychische stoornis in aanraking komen met het strafrecht. Dan is het aan de rechter of hij een straf oplegt of een behandeling. Dat kan ook tbs zijn.’

In 2019 beoordeelden rechters ruim 1200 verzoeken tot verlenging van een tbs-maatregel. Verreweg het grootste deel daarvan werd toegewezen: in 1040 gevallen (87%) werd de tbs verlengd.

Tbs (terbeschikkingstelling) is een behandelmaatregel die de rechter kan opleggen als iemand een misdrijf heeft gepleegd terwijl hij leed aan een ernstige stoornis of gebrekkige ontwikkeling. Om de samenleving te beschermen wordt iemand behandeld. Zolang de officier van justitie op basis van adviezen denkt dat er nog sprake is van een stoornis en het risico op herhaling, zal hij de rechter vragen om de maatregel te verlengen met 1 of 2 jaar. De rechter laat zich bij zo’n beslissing vervolgens adviseren door onder andere de tbs-kliniek en onafhankelijke deskundigen.  

Bij tbs met dwangverpleging gaat de veroordeelde naar een forensisch psychiatrisch centrum (beter bekend als tbs-kliniek), maar de rechter kan ook kiezen voor tbs met voorwaarden. De verdachte moet zich dan aan een aantal voorwaarden houden, zoals meewerken aan een behandeling (meestal deels in een kliniek) of bijvoorbeeld stoppen met drugsgebruik.

Wil je meer weten over tbs? Bekijk onze themapagina.