De man zat in de gevangenis in afwachting van plaatsing in een tbs-kliniek voor een eerdere veroordeling. De rechtbank ziet in de stoornissen van de man en het hoge recidiverisico aanleiding om hem opnieuw tbs met dwangverpleging op te leggen. Alleen een langdurige klinische behandeling in een tbs-kader zal het recidiverisico mogelijk kunnen inperken. Die behandeling moet ook specifiek zijn gericht op de feiten waarvoor verdachte nu is veroordeeld.

Bij de bepaling van de hoogte van de gevangenisstraf heeft de rechtbank meegewogen dat het slachtoffer gewond is geraakt en nog steeds wordt geconfronteerd met de psychische gevolgen van het incident. Daar komt bij dat meerdere gevangenbewaarders en gedetineerden getuige zijn geweest van het incident. Als strafmatigend weegt de rechtbank mee dat de man verminderd toerekeningsvatbaar is en dat spoedige behandeling in een tbs-kliniek noodzakelijk is. De straf valt daarom lager uit dan de straf die door de officier van justitie is geëist. Daarnaast geldt dat de rechtbank er anders dan de officier van justitie van uitgaat dat de verdachte geen actieve steekbewegingen heeft gemaakt en dat de verdachte is vrijgesproken van de voorbedachte raad.