In deze zaak gaat het om 30 slachtoffers, maar volgens de verdachte zijn er nog meer meisjes die door zijn handelen hetzelfde hebben meegemaakt. De verdachte maakte in zijn werkwijze gebruik van een vast stappenplan. Hij deed zich via TikTok, Snapchat en Whatsapp voor als een vrouw werkzaam voor een modellenbureau en benaderde zo de meisjes. Onder het mom van bijvoorbeeld deelname aan een modellenwedstrijd haalde hij ze over afbeeldingen van zichzelf op te sturen. Dit ging om vele afbeeldingen en video's. Naarmate het contact vorderde vroeg hij de meisjes om steeds verdergaande poses aan te nemen en handelingen te verrichten. Zij moesten uiteindelijk bijvoorbeeld naaktfoto's van zichzelf maken waarop te zien was dat zij zichzelf betastten of waarop andere, nog verdergaande ontuchtige handelingen te zien waren. Ook vroeg hij de meisjes of zij broertjes of zusjes hadden, opdat hij ook van hen in het bezit kwam van beeldmateriaal.

Enkele slachtoffers hebben op verzoek van de verdachte handelingen met elkaar gepleegd. Ook bracht hij meisjes ertoe handelingen te plegen die bestonden uit het binnendringen van zichzelf met een voorwerp. Wanneer meisjes niet verder mee wilden werken, dreigde hij al ontvangen afbeeldingen te verspreiden, geldboetes op te leggen of hen fysiek te ontmoeten. In veel gevallen had de verdachte de woonadressen van de meisjes weten te bemachtigen. Op de gegevensdragers van de verdachte is verder een groot aantal kinderpornografische foto's en video's aangetroffen, waaronder het beeldmateriaal dat hij van slachtoffers heeft verkregen en dat mede door zijn aanwijzingen en opdrachten tot stand is gekomen. Volgens de verdachte was het ook zijn doel om het verkregen beeldmateriaal met derden te ruilen voor ander kinderpornografisch beeldmateriaal.

De rechtbank oordeelt dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het online misbruiken van 30 minderjarige meisjes. Het is duidelijk dat de verdachte alles in het teken van zijn eigen behoeftes en lusten stelde, waarbij het welzijn van de slachtoffers voor hem van ondergeschikt belang was. De rechtbank rekent dit hem zwaar aan. Het gaat zonder twijfel om zeer ernstige feiten, waarbij jonge meisjes het slachtoffer zijn geworden van zijn aanhoudende drang om voor zijn seksuele bevrediging kinderpornografisch materiaal te verkrijgen. Zij werden om die reden aangezet tot het plegen van handelingen die verre van passend zijn voor hun leeftijden.

Uit verklaringen van de (ouders van de) slachtoffers blijkt dat zijn handelen zeer diepe sporen heeft nagelaten. Daarnaast zijn er veel zorgen over het feit dat hij beeldmateriaal van de meisjes met anderen heeft geruild en onbekend is waar deze beelden zijn terechtgekomen of bij wie deze nog in handen zullen vallen. Niet alleen de meisjes zelf, maar ook hun ouders zijn erg geraakt door wat hun dochters hebben moeten meemaken.

Uit onderzoek van een psychiater en psycholoog blijkt dat de verdachte lijdt aan een pedofiele stoornis en autisme heeft. Volgens de psychiater lukt het hem niet om aansluiting te vinden bij leeftijdsgenoten en gelijkwaardige relaties aan te gaan. De frustratie die daaruit volgt wordt door de verdachte omgezet in het dwangmatig verzamelen en uitwisselen van kinderpornografisch materiaal. Volgens de psycholoog kan de verdachte zich slecht inleven in anderen en kan hij de gevolgen van zijn gedrag niet overzien. Beide deskundigen schatten de kans op herhaling bovengemiddeld tot hoog in en vinden controle en toezicht op de verdachte noodzakelijk. De deskundigen adviseren om de feiten in verminderde mate aan de verdachte toe te rekenen. De rechtbank neemt deze adviezen en conclusies van de deskundigen over. 

De rechtbank vindt een forse gevangenisstraf op zijn plaats. Bij het bepalen van de hoogte, weegt de rechtbank enerzijds mee dat de verdachte nooit hulp heeft gezocht en dat een groot aantal jonge meisjes het slachtoffer zijn geworden van zijn daden. Anderzijds weegt de rechtbank mee dat de verdachte na zijn aanhouding volledig heeft meegewerkt aan het strafrechtelijk onderzoek en openheid heeft gegeven. Hierdoor konden meer slachtoffers worden geïdentificeerd. Hij heeft ziektebesef en wil intensief behandeld worden aan zijn stoornissen. De rechtbank vindt een celstraf van 5 jaar passend.

Daarnaast legt de rechtbank een tbs-maatregel met voorwaarden op waardoor hij na de gevangenisstraf een intensieve behandeling tegemoet gaat in een kliniek met een hoog beveiligingsniveau. Als de verdachte de voorwaarden niet naleeft, kan de maatregel worden omgezet in tbs met dwangverpleging. Daarnaast legt de rechtbank een zogenoemde gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel op zodat er ook na de celstraf en tbs-maatregel zeer langdurig toezicht kan worden gehouden. Hij mag geen contact opnemen met de slachtoffers. Tot slot moet hij 17 slachtoffers een vergoeding voor immateriële schade betalen van 3.000 tot 4.000 euro.