De rechtbank stelt vast dat de verdachte de persoon was die zeer frequent heeft gebeld naar verzorgingstehuizen van WZH en Florence. Uit onderzoek van de politie blijkt dat de telefoongesprekken afkomstig waren van zijn telefoonnummer en zijn telefoon. Dit heeft de verdachte ook zelf erkend. Verder heeft de verdachte een motief om WZH te benaderen: zijn moeder verbleef in een verzorgingstehuis van WZH en de verdachte was ontevreden over de dienstverlening.  Het gaat om 207 telefoontjes naar WZH tussen 10 februari 2024 en 4 april 2024  en 1619 telefoontjes naar Florence tussen mei 2024 en oktober 2024.

De verdachte verklaarde zelf dat mogelijk iemand zijn telefoon heeft gehackt, maar dit vindt de rechtbank niet aannemelijk. Er is voor die verklaring namelijk geen enkele aanwijzing te vinden. Ook tijdens de zitting kon de verdachte geen onderbouwing hiervoor geven.

De rechtbank oordeelt dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het veelvuldig bellen naar verschillende verpleeghuizen in Den Haag waarbij hij hijgde, zweeg, of seksueel getinte opmerkingen maakte. De rechtbank oordeelt dat er geen sprake is van belaging omdat het niet duidelijk is geworden dat één of meerdere zorgmedewerkers in het bijzonder stelselmatig en persoonlijk zijn geraakt door het handelen van de verdachte. Wel vindt de rechtbank dat de verdachte met zijn hinderlijke gedrag niet alleen de lijnen van de zorginstellingen onnodig bezet heeft gehouden, maar ook de werkzaamheden van medewerkers in de zorg heeft bemoeilijkt en hun werkplezier heeft aangetast.

De rechtbank vindt een celstraf van 30 dagen passend en geboden. Daarvan zijn 10 dagen voorwaardelijk. Dit moet voorkomen dat hij nog een keer in de fout gaat. Aan het voorwaardelijke deel zijn diverse voorwaarden verbonden, zoals een contactverbod met de zorgcentra en behandeling van zijn problematiek.