Deze strafzaak is het resultaat van optreden van het zogenoemde Hit and Run Postteam (HARP-team). Dit team is ongeveer een jaar geleden opgericht en betreft een samenwerkingsverband van douane, politie en Openbaar Ministerie. Het doel van het HARP-team is het opsporen en vervolgen van personen die drugs per post versturen naar het buitenland. In deze strafzaak is de vrouwelijke verdachte in beeld gekomen omdat zij werd herkend op camerabeelden van verschillende postkantoren waar zij pakketjes met daarin - naar later bleek - harddrugs naar het buitenland wilde versturen. Zij deed dit in een periode van ongeveer 7 maanden op zijn minst elf keer. Deze pakketten werden telkens een paar dagen later door de douane onderschept. Op 29 april 2025, is bij een doorzoeking een grote hoeveelheid (hard)drugs en onvergunde medicijnen in de woning van de verdachten gevonden. Ook lagen er spullen klaar die tot doel hadden om (hard)drugs via postpakketten te versturen.

De vrouwelijke verdachte heeft van meet af aan betrokkenheid bij de feiten bekend. De mannelijke verdachte verklaarde dat hij niets wist van de aanwezigheid van de onvergunde geneesmiddelen en het merendeel van harddrugs in de woning.

De rechtbank oordeelt dat beide verdachten schuldig zijn aan de ten laste gelegde feiten en hebben gehandeld in organisatorisch verband. De rechtbank verwerpt het verweer van de mannelijke verdachte dat hij niet wist dat de drugs en geneesmiddelen in de woning aanwezig waren. Van de verdachte mag worden verwacht dat hij als bewoner op de hoogte is van hetgeen zich in zijn woning bevindt en afspeelt, tenzij aanwijzingen voor het tegendeel bestaan. Van dergelijke aanwijzingen is in deze zaak geen sprake. De middelen waren in zeer grote hoeveelheden aanwezig, lagen verspreid door de hele woning en zijn duidelijk in het zicht aangetroffen. Bovendien zijn verpakkingsmateriaal, weegschalen en verzendbewijzen aangetroffen. De rechtbank leidt hieruit af dat de woning fungeerde als opslagplaats en distributiecentrum van drugs en onvergunde medicijnen.

De rechtbank oordeelt dat beide verdachten zich schuldig hebben gemaakt aan ernstige strafbare feiten. Het gebruik van harddrugs is verslavend en schadelijk voor de volksgezondheid en ook het gebruik van niet vrij verkrijgbare geneesmiddelen zonder voorschrift kent risico's voor de gebruiker. Door de uitvoer naar het buitenland wordt de internationale handel in stand gehouden. De verspreiding van en handel in deze middelen gaan bovendien gepaard met vele andere vormen van zware en ondermijnende criminaliteit.

Bij het bepalen van de straf weegt de rechtbank in het geval van de vrouwelijke verdachte mee dat ze van meet af aan heeft bekend en verantwoordelijkheid heeft genomen voor haar daden. Ze is niet recent veroordeeld voor strafbare feiten. De mannelijke verdachte heeft een blanco strafblad. De rechtbank vindt voor beide verdachten een celstraf van 42 maanden passend en geboden.