De verdachte werd verdacht van zeven diefstallen in Den Haag waarbij hij door babbeltrucs verschillende goederen en geldbedragen heeft weggenomen van bejaarde slachtoffers. Hij deed zich onder meer voor als medewerker van de thuiszorg of als een buurman. De verdachte vindt zelf dat hij niet verantwoordelijk is voor de meeste feiten. Hij verklaarde onder meer dat hij de diefstallen in de woningen van enkele slachtoffers niet heeft gepleegd. Hij zou gestolen pinpassen hebben gekregen van mensen die hij uit de buurt kende. Volgens hem kreeg hij geld van deze mensen als hij met de bankpassen geld zou pinnen en goederen kopen.

De rechtbank vindt deze verklaring ongeloofwaardig. Gelet op het korte tijdbestek tussen de diefstallen uit de woningen van de slachtoffers en het gebruikmaken van de gestolen pinpassen door de verdachte in de directe omgeving van de woningen, oordeelt de rechtbank dat de verdachte de diefstallen heeft gepleegd. Wel wordt hij vrijgesproken van één diefstal omdat zijn betrokkenheid niet wettig en overtuigend bewezen kan worden. Zo is de diefstal in een ander deel van de stad gepleegd en heeft het slachtoffer de dader erg algemeen beschreven. De verdachte wordt daarom veroordeeld voor zes diefstallen.

De rechtbank vindt dat de verdachte op slinkse en schaamteloze wijze het geld en de goederen heeft bemachtigd. Dit zijn ernstige feiten die, naast financiële schade, veel overlast en gevoelens van onmacht, schaamte en onveiligheid bij de slachtoffers teweeg hebben gebracht. Ook is het vertrouwen van de slachtoffers hiermee ernstig misbruikt. Het is extra kwalijk dat juist oudere mensen doelbewust tot slachtoffer zijn gemaakt, vanwege hun grote kwetsbaarheid en afhankelijkheid. De verdachte heeft enkel en alleen gedacht aan zijn eigen financiële gewin en zich totaal niet bekommerd om de slachtoffers.

Bij het bepalen van de straf weegt de rechtbank mee dat de verdachte in het verleden meerdere keren is veroordeeld voor soortgelijke feiten. Volgens de Reclassering kampt de verdachte met een drugsverslaving, schulden en psychische problematiek. De kans op herhaling wordt hoog ingeschat. De rechtbank vindt een celstraf van 40 maanden passend en geboden, waarvan 10 maanden voorwaardelijk. De rechtbank verbindt aan het voorwaardelijke deel diverse voorwaarden die de kans op herhaling moet terugdringen. Zo moet hij zich laten behandelen voor zijn problematiek, meewerken aan controles op middelengebruik en moet hij tijdens zijn proeftijd in een instelling voor begeleid wonen verblijven.