Op de bewuste dag gingen agenten rond 10.25 uur naar de huisartsenpraktijk in Den Haag na een melding dat een huisarts zou zijn neergestoken. Ter plaatse zagen de agenten de huisarts in de gang bij de spreekkamers op de grond liggen. Hij had verwondingen in de buik. Volgens getuigen zou hij in zijn spreekkamer door een patiënt met een mes zijn gestoken. Het mes werd in de prullenbak aangetroffen. De verdachte werd kort daarna op straat aangehouden.

De psychiater en psycholoog concluderen dat de verdachte tijdens het incident in een psychose verkeerde. In die psychose meende hij dat hij ondanks lichamelijke klachten moest werken. Hij was hier boos om en voelde zich constant onbegrepen door de hulpverlening en instanties. Na jarenlang opgebouwde frustraties hoopte hij bij de huisarts meer gehoor te krijgen. Ondanks dat de huisarts hem probeerde te helpen, zag hij dit consult als het zoveelste bewijs dat hij onbegrepen en tegengewerkt werd. Kort voor het spreekuur had hij een brief gekregen met de mededeling dat hij geen uitkering kreeg. Dit vergrootte mogelijk zijn wanhoop en woede. De deskundigen concluderen dat de man door de psychose zo in beslag werd genomen dat hij niet in staat was in vrije wil keuzes te maken.

De rechtbank oordeelt dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan een poging tot doodslag op de huisarts, een persoon die zich juist heeft bekommerd om de verdachte en hem op de bewuste dag de helpende hand heeft willen bieden. De verdachte heeft door zijn handelen een ernstige inbreuk gemaakt op de lichamelijke integriteit van het slachtoffer en hem pijn en ernstig letsel toegebracht. Dit is in de vertrouwelijkheid van de behandelkamer gebeurd. Hij heeft ernstig geweld gebruikt dat tot de dood van de huisarts had kunnen leiden. Het slachtoffer zal zowel geestelijk als lichamelijk blijvend aan die ene dag worden herinnerd en het is maar zeer de vraag of hij ooit weer als huisarts aan het werk kan en wil. Omdat niet vast is komen te staan dat de man van tevoren het plan had om de huisarts te doden, is geen sprake van poging tot moord.

De psycholoog en psychiater schatten in dat de kans op herhaling groot is. Zij adviseren om een tbs-maatregel met dwangverpleging op te leggen. De rechtbank neemt deze conclusies  over en legt deze maatregel op. Daarnaast moet de man het slachtoffer een vergoeding betalen van ongeveer 75.000 euro voor materiële en immateriële schade.