Een vrouw die in 1992 is geadopteerd uit Sri Lanka heeft een zaak aangespannen tegen de Staat en Stichting Kind & Toekomst (de destijds betrokken bemiddelingsorganisatie). Volgens haar waren adopties uit Sri Lanka destijds structureel in strijd met de daaraan te stellen eisen en is ook in haar geval niet zeker gesteld dat de adoptie in haar belang zou zijn. Zij houdt de Staat en Stichting Kind & Toekomst daarvoor aansprakelijk.

De zaak werd op 18 mei 2020 mondeling behandeld door een meervoudige kamer van de rechtbank. Het publiek kon de zitting volgen via een livestream. Hier keken ruim 1200 mensen naar. Wat deze zitting verder bijzonder maakte, was dat één van de drie rechters niet fysiek aanwezig was in de zaal. Hij was via een beeldverbinding zichtbaar op een groot beeldscherm naast de voorzitter. Daarnaast stond midden in de zaal, achter de partijen en hun advocaten, een tweede beeldscherm. Via een aparte beeldverbinding was de rechter op afstand op dit scherm zichtbaar voor de andere twee rechters. Op afstand en via de beeldverbinding met dit scherm namen ook sommige vertegenwoordigers van partijen op hun verzoek deel aan de zitting.

Aan de behandeling van de zaak is veel voorbereiding vooraf gegaan. De verschillende beeld- en geluidverbindingen moesten worden getest. Alle rechters en procesdeelnemers in de zaal en op afstand moesten elkaar kunnen horen en zien. Een bijkomende technische uitdaging was dat niet alle procesdeelnemers in de zaal en op afstand gefilmd mochten worden door de livestream en de televisie. Door de inzet van alle technische middelen heeft de mondelinge behandeling volgens plan kunnen doorgaan.