De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een poging tot zware mishandeling van zijn zoon die op dat moment vijf maanden oud was. De baby moest opgenomen worden in het ziekenhuis, waar hij talloze onderzoeken en scans (onder narcose) heeft moeten ondergaan. Ook moest zijn linkerarmpje in het gips. Na ontslag uit het ziekenhuis is hij uit huis geplaatst en werd hij opgevangen door zijn grootouders. Na een periode van ruim drie maanden werd hij teruggeplaatst bij zijn moeder. De impact van het handelen van de verdachte op zijn zoontje is immens geweest. Hij heeft hem pijn toegebracht en zijn nog prille leven overhoop gehaald.
De rechtbank rekent het de vader zwaar aan dat hij de baby, die weerloos en afhankelijk was van de zorg van zijn ouders, fors heeft mishandeld. Hij heeft beperkt verantwoordelijkheid genomen voor zijn handelen. Hij heeft geen duidelijk antwoord gegeven op de vraag wat er is gebeurd. Terwijl zijn zoontje nog in ziekenhuis lag, was hij bezig met het construeren van een verhaal waaraan zijn ouders en oma moesten meewerken. Toen zijn ouders niet bereid bleken om voor de verdachte te liegen, is de verdachte met het scenario gekomen dat hij een black-out had gekregen.
