De deelnemers hadden ingezet op de betreffende bekerwedstrijd tegen een 'quotering' van 6 of 7. Dat betekent dat bij het uitkomen van hun voorspelling zij hun inleg met die factor uitbetaald zouden krijgen. Op enig moment na hun inzet heeft Lotto de deelname voor nieuwe deelnemers gesloten. Slechts kort voor het begin van de betreffende wedstrijd werd die weer geopend. Dit keer tegen een quotering van 1,1. De club waarop de vier deelnemers hadden ingezet, won de wedstrijd.

Volgens Lotto schortte het de mogelijkheid om mee te doen tijdelijk op vanwege de krachtsverhoudingen tussen de twee deelnemende voetbalclubs. De quotering van 6 of 7 berustte volgens Lotto op een fout bij de 'feed provider', de leverancier van Lotto van de gegevens over de wedstrijd. De deelnemers hadden dat moeten en kunnen beseffen, meent Lotto.

De vier deelnemers vinden daarentegen dat zij hun inzet tegen de oorspronkelijke quotering uitgekeerd moeten krijgen. Daardoor zouden ze recht hebben op hun inzet maal 6 of 7 en niet maal 1,1 vinden ze.

De kantonrechter oordeelt dat het reglement van Lotto weliswaar voorziet in het ongeldig verklaren van een deelname, onder meer in geval van fouten of storingen. Maar Lotto heeft de deelname van de vier winnaars nooit ongeldig verklaard. In plaats daarvan heeft Lotto aangeboden uit te betalen tegen een quotering van 1,1. Dat aanbod hebben de deelnemers afgeslagen.

Het doen van een dergelijk aanbod is in strijd met het beginsel van transparantie, oordeelt de kantonrechter. Dat beginsel is vooral bij weddenschappen als in dit geval van het grootste belang. Het doen van een aanbod dat niet overeenkomt met de oorspronkelijke quotering waartegen deelnemers inzetten, opent de weg naar willekeur vindt de rechter. Dat past evenmin bij het karakter van dergelijke weddenschappen.

De rechter wijst daarom de vordering van de vier deelnemers toe. Dat heeft tot gevolg dat Lotto het bedrag volgens de oorspronkelijke quotering aan de vier moet uitkeren.