De vrouw is geen arts. Zij verrichtte de behandelingen tussen 2005 en 2013 bij haar thuis, onder andere bij twaalf vrouwen die later aangifte tegen haar hebben gedaan. Deze vrouwen kregen als gevolg van de behandelingen uiteenlopende gezondheidsklachten.

De vrouw injecteerde permanente fillers (PMMA en Metacol) in de billen van haar klanten. Inmiddels is algemeen bekend dat er bij het gebruik van zulke fillers een grote kans op ernstige complicaties bestaat. Sinds 2015 geldt daarom een verbod op het gebruik hiervan voor cosmetische behandelingen. Volgens de rechtbank zijn permanente fillers dan ook gevaarlijk voor de gezondheid.

De vrouw heeft verklaard dat zij niet wist van de risico’s van permanente fillers. Ten tijde van de behandelingen was er over die risico’s nog veel minder bekend en gold er ook nog geen verbod. De rechtbank kan daarom niet vaststellen dat de vrouw wist van de grote kans op ernstige complicaties. Dat betekent ook dat niet kan worden bewezen dat zij haar klanten opzettelijk letsel heeft toegebracht.

De rechtbank zet wel grote vraagtekens bij de werkwijze van de vrouw. Zo heeft zij geen onderzoek gedaan naar de fillers, haar klanten daarover onvoldoende voorgelicht en hun onvoldoende nazorg geboden. Het is dus maar de vraag of de verdachte zorgvuldig heeft gehandeld, maar dit kan in dit geval niet leiden tot een strafrechtelijke veroordeling.