De verdenking tegen de man berustte uitsluitend op verklaringen van getuigen, onder wie zijn ex-vriendin, zijn ouders en zijn zus. Er was geen ander bewijs, zoals DNA-sporen of vingerafdrukken. De rechtbank heeft daarom zorgvuldig gekeken naar de betrouwbaarheid en nauwkeurigheid van de getuigenverklaringen.

De ex-vriendin heeft verklaard dat zij 's nachts wakker werd van glasgerinkel en dat zij de benedenbuurman hoorde schreeuwen. Haar ex-vriend is toen naar de woning van het slachtoffer gegaan om hem daarop aan te spreken en even later is hij teruggekomen met een bebloed mes in zijn hand. Dit zou in de nacht van 9 op 10 november 2018 zijn gebeurd. Deze verklaring is echter tegenstrijdig met andere onderzoeksresultaten, die erop wijzen dat het slachtoffer op 10 november 2018 nog in leven was.

De ouders van de verdachte hebben verklaard dat hun zoon aan hen heeft verteld dat hij het slachtoffer heeft gedood. Later hebben zij hun verklaringen weer ingetrokken. De rechtbank plaatst vraagtekens bij die intrekking. Maar ook als wordt uitgegaan van hun eerdere verklaringen, hebben die een beperkte waarde. De ouders waren namelijk geen ooggetuigen, maar hebben slechts verklaard over wat zij hun zoon hebben horen zeggen. Of wat hij volgens hen heeft gezegd echt waar was, hebben zij niet kunnen nagaan.

Andere getuigenverklaringen vindt de rechtbank onbetrouwbaar. Zo heeft de zus over belangrijke punten wisselend verklaard.  Al met al laten de getuigenverklaringen te veel twijfel bestaan over de toedracht. De rechtbank vindt daarom dat er onvoldoende bewijs is om te kunnen vaststellen dat de man het slachtoffer om het leven heeft gebracht en spreekt hem vrij.