De rechtbank oordeelt dat Fair Huur als belangenbehartiger niet-ontvankelijk is. De vorderingen van de individuele verhuurders worden afgewezen. De Staat mocht na de stelselwijziging in 2015 een zogenaamde “weeffout” met de WOZ-cap over te hoge WOZ-punten voor huurwoningen in Amsterdam repareren. Daarmee is er sprake van regulering van en inmenging in de eigendomsrechten van eisers, maar geen sprake van schending van hun eigendomsrechten, oordeelt de rechtbank. De reden voor de inmenging is van algemeen belang en de genomen maatregel is proportioneel en niet-discriminerend. De individuele verhuurders hebben niet aangetoond dat de WOZ-cap voor hen persoonlijk onevenredig zwaar is.

De Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie (WAMCA) maakt het voor gedupeerden mogelijk om een gezamenlijke vordering in te stellen en schade collectief te verhalen. Vanaf nu zal de rechtbank individuele eisers niet-ontvankelijk verklaren, omdat de wetgever uitdrukkelijk heeft bepaald dat individuele gedupeerden in een WAMCA-procedure geen partij zijn. In deze zaak heeft de rechtbank de eisen van de individuele eisers nog wel beoordeeld omdat de procedure al was gestart voor het eerste vonnis waarin deze rechtbank heeft geoordeeld dat vorderingen van individuele eisers niet in een WAMCA-procedure worden beoordeeld.