De man is 2 keer eerder veroordeeld voor zedenfeiten en de kans dat hij opnieuw de fout ingaat is hoog. Daarom is behandeling noodzakelijk. In het verleden heeft de man ambulante behandeling gehad, maar dit heeft nieuwe zedenfeiten niet kunnen voorkomen. Opnieuw ambulante behandeling heeft alleen kans van slagen als de man inziet dat hij verkeerd bezig is en dat hij wil praten over waarom hij de feiten pleegt. Dit heeft hij echter tot nu toe geweigerd. Ook weigerde hij mee te werken aan het opstellen van een rapport dat nodig is om hem een voorwaardelijke tbs te geven. Deze houding van de man zal deels het gevolg zijn van zijn persoonlijkheidsstoornis. Daarvan mag echter niet een nieuw slachtoffer de dupe worden. Om die reden heeft de rechtbank de meest beveiligende afdoeningsvorm opgelegd, namelijk de tbs met dwangverpleging.