De man beroofde op 29 oktober 2017 in Winterswijk een 58-jarige man van het leven. Dit deed de man door het slachtoffer op klaarlichte dag meerdere keren met een hamer op zijn hoofd te slaan. Het slachtoffer overleed de dag erna in het ziekenhuis aan zijn verwondingen.

De families van zowel de man als het slachtoffer komen oorspronkelijk uit Kosovo. Tussen de families bestond een bloedvete, omdat de broer van het slachtoffer ongeveer 30 jaar geleden in Kosovo de vader van de man uit Duitsland om het leven had gebracht. De rechtbank oordeelt dat de 58-jarige man het slachtoffer is geworden van bloedwraak.

Volgens de rechtbank is er sprake van moord en heeft de man met voorbedachte rade gehandeld. Zo stond zijn auto in de weken voor de moord meerdere keren in de straat waar het incident plaatsvond en waar het slachtoffer woonde. Daarnaast probeerde de man zich een vals alibi te verschaffen: hij plaatste een dag voor de moord een selfie op Facebook, waarmee hij suggereerde dat hij op dat moment in Zwitserland verbleef. Verder ging de man tijdens het plegen van het misdrijf recht op zijn doel af en sloeg hij meerdere keren met de hamer op het hoofd van het slachtoffer.

De straf die de rechtbank oplegt is gelijk aan de eis van de officier van justitie. Moord wordt beschouwd als 1 van de ergste misdrijven in het strafrecht. Het misdrijf zorgde voor een enorme schok bij de nabestaanden en hen is onherstelbaar leed en verdriet toegebracht. Ook de samenleving was hierdoor ernstig geschokt. Dit rekent de rechtbank de man zwaar aan. Als extra strafverzwarend weegt de rechtbank het motief mee waarmee deze moord is gepleegd. Bloedwraak is een onacceptabel en ongewenst fenomeen, waar in deze maatschappij geen plaats is. Daarom is alleen een langdurige gevangenisstraf op zijn plaats.

De gezinsleden van het slachtoffer vorderden een shockschadevergoeding. Zo’n vergoeding kan alleen worden toegekend als een benadeelde partij een hevige emotionele schok krijgt doordat ze getuige zijn van het misdrijf zelf of direct na het misdrijf met de directe gevolgen daarvan zijn geconfronteerd. Volgens de rechtbank is onvoldoende duidelijk geworden dat sprake is geweest van een directe confrontatie met de gevolgen van het misdrijf. Daarom verklaart de rechtbank de vordering niet-ontvankelijk. De gezinsleden kunnen nog wel naar de civiele rechter om voor een dergelijke vergoeding in aanmerking te komen.

Ook de vordering in verband met de uitvaart verklaart de rechtbank niet-ontvankelijk. Er is namelijk een inzamelingsactie gehouden waarvan de opbrengst ook is gebruikt voor de uitvaart. De benadeelden hebben de rechtbank niet duidelijk kunnen maken dat zij daarnaast nog kosten voor de uitvaart hadden.

Wel kent de rechtbank aan twee familieleden een vergoeding toe voor door hen gemaakte reiskosten.