De man verkrachtte in een uitgaansgelegenheid in Nijmegen een vrouw in een wc-hokje. Zij was aan het stappen met een vriendin. De man hing rond bij de toiletten toen het slachtoffer naar de wc ging. Hij voelde aan de deurklink van haar wc-deur, terwijl zij daarop zat. Nadat zij uit het hokje kwam, nam hij haar mee naar het wc hokje. Hij deed de deur op slot en ging voor de deur staan. Daar dwong hij haar seksuele handelingen te verrichten en te ondergaan. Het slachtoffer zei dat ze het niet wilde en dat hij haar pijn deed, maar daar liet de man zich niet door tegenhouden.

De man bekent dat hij seks heeft gehad met de vrouw, maar zegt dat ze het allebei wilden. De rechtbank gaat daar niet in mee, vindt de verklaring van het slachtoffer betrouwbaar en gaat daarvan uit. Naast de verklaring van het slachtoffer, baseert de rechtbank zich ook op camerabeelden, DNA-bewijs en de verklaring van getuigen die zagen en hoorde hoe het slachtoffer er kort na de verkrachting aan toe was. 

Verkrachting is een heel ernstig feit. Het is algemeen bekend dat dit soort feiten langdurige en ernstige schade kunnen toebrengen aan de geestelijke gezondheid van slachtoffers. Ook in deze zaak is dat het geval. De rechtbank houdt er ook rekening mee dat de man op geen enkele wijze berouw toonde of verantwoordelijkheid nam voor zijn daad. De man is eerder veroordeeld voor een zedenfeit. 

De man moet aan het slachtoffer een schadevergoeding betalen van 458,58 euro voor de medische kosten, kleding en vervoers-en parkeerkosten. Ook moet hij  9.500 euro betalen voor de immateriële schade.