De man en zijn ex-vrouw waren verwikkeld in een echtscheiding. Op 3 juni 2020 stak de man meerdere malen in op zijn ex-vrouw. Dit gebeurde in hun woonruimte in het AZC in het bijzijn van hun zoon. De vrouw is ernstig gewond geraakt en is nog steeds niet volledig hersteld. Zo hield ze aan het incident onder andere ernstig jeukende en ontsierende littekens in haar gezicht over.

Dat de man al in een eerder stadium het besluit nam om zijn ex-vrouw te doden vindt de rechtbank niet bewezen. De rechtbank spreekt de man daarom vrij van poging tot moord. De man is na psychologisch en psychiatrisch onderzoek volledig toerekeningsvatbaar verklaard. Bij de strafoplegging houdt de rechtbank verder rekening met het feit dat de man geen openheid over het motief van zijn gedrag heeft gegeven.

De man is vreemdeling en verblijft op dit moment niet rechtmatig in Nederland. Volgens de wet komt hij daarom niet in aanmerking voor voorwaardelijke invrijheidsstelling. De rechtbank zou 9 jaar gevangenisstraf opleggen als hij  daarvoor wel in aanmerking zou komen.  Volgens de regels van voorwaardelijke invrijheidsstelling zou de man dan na 6 jaar voorwaardelijk vrij kunnen komen. Daarna moet hij zich vaak nog 3 jaar aan zwaarwegende voorwaarden houden. Dat is nu niet mogelijk en daarom stelt de rechtbank het houden aan deze voorwaarden gelijk aan 1 jaar detentie. De rechtbank legt dus 7 jaar gevangenisstraf op aan de man.

Uit het onderzoek is voldoende gebleken dat zijn ex-vrouw en zoon door het handelen van de man  rechtstreeks schade hebben geleden. De man moet een schadevergoeding van in totaal ruim 46 duizend euro betalen aan zijn ex-vrouw en zoon.