Door zijn handelen creëerde de man voor de slachtoffers een zeer beangstigde situatie. Uit de slachtofferverklaringen tijdens de zitting bleek dat de slachtoffers doodangsten hebben uitgestaan. De man hoorde dit allemaal onbewogen aan. Hij gaf nauwelijks blijk dat hij beseft dat hij, om in zijn eigen financiële behoefte te voorzien, een ander heeft opgezadeld met een levensgroot trauma. Ook weigerde hij elke vorm van persoonlijkheidsonderzoek. Hieruit kan worden afgeleid dat het hem weinig tot niets interesseert hoe zijn gedrag heeft kunnen ontstaan of in de toekomst voorkomen kan worden. Bij deze feiten en houding past volgens de rechtbank alleen een langdurige gevangenisstraf.
