De boer uit Vragender kreeg in april 2019 voor het eerst bezoek van 2 buitenlandse mannen die een schuur van hem wilden huren. Hij kende de mannen niet, maar zag wel dat 1 van hen een vuurwapen - of iets wat erop leek - achter zijn broeksriem had zitten. De mannen wilden niet vertellen wat ze met de schuur wilden doen. De boer stuurde ze vervolgens weg.

Eind mei/begin juni 2019 kwam het duo weer terug. Ze zagen dat het achterste gedeelte van de stal leeg stond. De mannen zeiden toen - zonder te vragen - tegen de boer dat zij die ruimte zouden gaan gebruiken. De man vertrouwde dit niet, wilde dit ook niet en weigerde. Volgens de boer sloeg het duo hem met een hamer op zijn voet en lieten ze foto’s zien van zijn dochters. De boer verklaarde dat hij vanaf dat moment deed wat de mannen hem vroegen.

Vanaf oktober 2019 verbouwden de mannen en hun handlangers de schuur. De man verklaarde toen ook gedwongen te zijn om te helpen met het slopen van een deel van de schuur en het storten van beton. Ook liet hij het afval van sloopwerkzaamheden afvoeren. In december 2019 was de ruimte klaar. De man kwam daarna niet meer in de schuur. Deze was ook afgesloten met een slot. Hij wist niet precies wat er gebeurde, maar ook omdat hij in de stal een scherpe lucht rook dacht hij wel dat het met drugs te maken moest hebben. Uiteindelijk bleek het om een cocaïnewasserij te gaan.

De rechtbank vindt dat de 53-jarige boer medeplichtig is geweest aan het bewerken van cocaïne en aan de aanwezigheid hiervan. Doordat de man de ruimte verhuurde en hielp met de bouwwerkzaamheden van deze wasserij, verschafte hij niet alleen gelegenheid en middelen, maar was hij ook behulpzaam bij de wasserij. De man verklaarde dat hij niet wist wat er gebeurde in de varkensstal. Maar door de bedreigingen, de houding van de 2 mannen en de scherpe geur in de stal, kon hij weten hij dat het om drugs ging. Omdat er in de wasserij al gewassen cocaïne gemaakt was, is de man medeplichtig aan het bereiden, verwerken en produceren van de cocaïne.

De rechtbank vindt de man ook schuldig aan het treffen van voorbereidingen om cocaïne te produceren. Hij verhuurde zijn varkensstal, liet deze locatie geschikt maken voor productie en werkte ook zelf aan de bouw mee. Dit alles terwijl hij wist dat de stal gebruikt zou worden voor druggerelateerde doeleinden.

De boer voerde aan dat sprake is van psychische overmacht. Door intimidaties en geweld werd hij gedwongen om de schuur af te staan. Als hij niet meewerkte zou zijn gezin gevaar lopen en hij had dan ook geen keus. De rechtbank oordeelt dat de 2 mannen in april 2019 voor het eerst bij de man zijn geweest. De man vermoedde toen al dat de mannen criminele bedoelingen hadden en stuurde ze toen weg. Toen was nog geen sprake van bedreigingen. Hij koos er toen toch niet voor om de politie in te schakelen. Hierdoor bracht hij zichzelf in een verwijtbare positie. Daarom is er geen sprake van psychische overmacht.

Kijkend naar de ernst van de misdrijven en de straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd, zou een onvoorwaardelijke gevangenisstraf gepast zijn. Maar de rechtbank ziet ook dat de hulpverlening die rondom de man is gestart en de grote gevolgen die een verdere celstraf zouden hebben op het bedrijf van de man. Daarom oordeelt de rechtbank dat een celstraf niet wenselijk is. Het is belangrijk dat de boer doorgaat met de hulpverlening die hij nu krijgt. Daarom legt de rechtbank een gevangenisstraf op die niet langer is dan de tijd die hij in voorarrest heeft gezeten, namelijk 1 maand. Daarbij krijgt hij met 11 maanden voorwaardelijke celstraf een flinke stok achter de deur, ook om hem te motiveren de hulpverlening te accepteren. Om de ernst van het handelen van de man te benadrukken, legt de rechtbank ook de maximale taakstraf van 240 uur aan hem op.