De vergunninghouder en de gemeente verschillen al langer van mening over de meer dan 60 jaar oude bouwvergunning uit 1962. Omdat ze er samen niet uitkwamen,  begon de vergunninghouder met het bouwen van een woning. Hij zegt een geldige bouwtitel te hebben met de bouwvergunning uit 1962. De gemeente stelt dat hij geen geldige bouwtitel heeft omdat de vergunning al is gebruikt voor het bouwen van een woning aan dezelfde weg in de jaren '60 van de vorige eeuw. Volgens eiser is de vergunning ongebruikt gebleven omdat die woning op een geheel andere plek is gebouwd.

Volgens de rechtbank staat vast dat de bestaande woning destijds is gebouwd op een geheel andere plaats dan in de bouwvergunning is aangegeven. De bouwvergunning is in 1962 verleend voor het bouwen van een woning op een perceel dat later kadastraal is gesplitst. Duidelijk is dat de bestaande woning is gebouwd op het huidige kadastrale perceel [A], terwijl de bouwvergunning ziet op de bouw van een woning op het huidige kadastrale perceel [B]. Dat betekent dat de bestaande woning destijds zonder bouwvergunning is gebouwd en dat de bouwvergunning uit 1962 niet is gebruikt. Niet is gebleken dat de gemeente de bouwvergunning heeft ingetrokken of dat de bouwvergunning sindsdien door latere regelgeving is komen te vervallen. Dat betekent dat de bouwvergunning is blijven bestaan en er geen sprake is van bouwen zonder vergunning. 

Of de vergunninghouder exact de woning van de bouwvergunning uit 1962 kan bouwen is nog de vraag. In de loop van de jaren zijn bijvoorbeeld de bouwtechnische voorschriften waaraan een woning moet voldoen gewijzigd. Als de vergunninghouder wil afwijken van de bouwvergunning uit 1962 moet hij toch weer bij de gemeente zijn of hij daarvoor een omgevingsvergunning nodig heeft.