De man bracht een verstandelijk beperkt echtpaar op verschillende wijzen ertoe om hem toe te laten in hun huis. Daarnaast liet de man het echtpaar boodschappen voor hem doen. Ook deed het echtpaar zijn was en verzorgde zijn hond. Dit alles gebeurde over verschillende periodes tussen mei 2010 en begin 2018.

De man slaagde er in de wereld van het echtpaar steeds kleiner te maken, waardoor zijn invloed op hen steeds groter werd. Dit deed hij door gebruik te maken van de kwetsbaarheid van het echtpaar, intimidatie, bedreiging en het doorbreken van de bescherming van het echtpaar door vrienden en hulpverleners.  

De rechtbank oordeelt dat de man hierbij geraffineerd te werk ging. Hij wist uit zijn eerdere ervaringen - vóór december 2015 - met beide slachtoffers hoe kwetsbaar zij waren en hoe gemakkelijk zij te beïnvloeden waren. Hij wist dat de slachtoffers geen partij voor hem waren. Ook wist de man dat het echtpaar beschikte over geld uit de verkoop van hun woning en dus van hen kon profiteren.. De man ging elke keer ver genoeg om te bereiken dat de slachtoffers zouden doen wat hij wilde, maar niet zover dat hij veel sporen zou achterlaten.

De deskundigen constateerden een persoonlijkheidsstoornis bij de man. Deze stoornis speelde bij het begaan van de bewezen verklaarde feiten ongetwijfeld een rol. Volgens de rechtbank is hierdoor de kans groot is dat hij - zonder adequate psychiatrische en/of psychologische behandeling - in de toekomst opnieuw op vergelijkbare wijze slachtoffers zal maken. Daarom legt de rechtbank naast een gevangenisstraf ook tbs met dwangverpleging op.

De straf valt lager uit dan de 5 jaar gevangenisstraf die de officier van justitie eiste. Dit komt omdat de rechtbank minder bewezen verklaart.