Het ongeval vond plaats op 25 januari op de A12 ter hoogte van Arnhem. Volgens een uitgebreid sporenonderzoek van de politie en een getuigenverklaring reden de Arnhemmer en het slachtoffer beiden op de rechterrijbaan, toen het ongeluk gebeurde. Volgens een NFI-rapport tot snelheidsbepaling van de beide voertuigen is niet aannemelijk dat het slachtoffer veel te langzaam reed, maar wel dat de man (veel) te hard reed. Die conclusie kwam overeen met het door de politie vastgelegde schadebeeld. Daaruit volgt dat de man uit Arnhem het slachtoffer te laat opmerkte en hem daardoor niet meer tijdig kon ontwijken. Het verweer van de man dat hij het slachtoffer met de toegestane snelheid inhaalde en dat het slachtoffer met een veel te lage snelheid ineens van de rechter- naar de linker rijbaan ging, waardoor hij hem niet kon ontwijken, vindt de rechtbank niet aannemelijk. Dit baseert ze op grond van de voormelde onderzoeksgegevens en de getuigenverklaring.

Dat het alcoholpercentage bij de man ten tijde van het ongeval ook te hoog was, bleek uit een bloedonderzoek door het Nederlands Forensisch Instituut (NFI). De rechtbank oordeelde dat het bloedonderzoek als bewijs mocht worden gebruikt ondanks een vormfout, omdat vanwege de overige beschikbare gegevens er geen twijfel over kon bestaan dat het door het NFI onderzochte bloed van deze man was. 

De rechtbank verwijt de man dan ook dat hij mede door een te hoog alcoholpercentage en een te hoge snelheid niet goed op heeft gelet, althans is blijven opletten op het verkeer. Vooral omdat volgens de man de weg voor hem helemaal vrij was en er geen omstandigheden waren waardoor zijn zicht verminderd was. De rechtbank heeft om al de genoemde punten geen reden te twijfelen aan de conclusie van de schouwarts dat het slachtoffer is overleden als gevolg van het ongeval. Daarom is het verzoek van de advocaat om verder onderzoek te doen naar de mogelijkheid van een natuurlijke doodsoorzaak afgewezen. De rechtbank oordeelt al met al dat de Arnhemmer door alle genoemde omstandigheden zeer onoplettend, onvoorzichtig en onachtzaam heeft gereden. Als gevolg hiervan is het slachtoffer komen te overlijden.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank rekening met de ernst van het feit en het strafblad van de man. Daarnaast houdt de rechtbank rekening met de impact die het overlijden van het slachtoffer op de nabestaanden heeft. Helemaal omdat dit een tweede gezinslid is dat door een verkeersongeval om het leven is gekomen. De rechtbank vindt niet dat kan worden volstaan met een andere of lichtere straf dan een onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Ook niet ondanks het feit dat de man zelf ook (psychische) last had van het verkeersongeval en het 1,5 jaar heeft geduurd voordat de zaak op zitting is behandeld.