Tussen maart 2021 en juli 2021 maakte de man zich in Apeldoorn, Rijssen en Vriezenveen schuldig aan meerdere zedendelicten. Het gaat daarbij om schennis plegen, seksueel corrumperen en ontucht. In 1 geval heeft de man de ontucht gefilmd en gefotografeerd. De slachtoffertjes waren meisjes tussen de 4 en 10 jaar oud. 

Bij schennis van de eerbaarheid is sprake van ongewenst of onwenselijk seksueel gedrag waarbij een ander wordt geconfronteerd met een deel van het lichaam. Het gaat dan meestal om 'potlood-venten'. Seksueel corrumperen gaat verder dan schennis plegen. Het gaat dan om situaties waarin een minderjarige beneden de 16 jaar wordt uitgenodigd te kijken naar door de dader uitgevoerde seksuele handelingen waaraan de dader extra seksueel gerief ontleent of waarvan het doel is de minderjarige zo te beïnvloeden dat deze in de toekomst eerder geneigd is in te stemmen met het ondergaan van ontucht.

Het niet altijd eenvoudig te maken verschil met schennis plegen is dat bij seksueel corrumperen sprake moet zijn van een actieve handeling van de dader die er op gericht is de minderjarige getuige te laten zijn van de seksuele handelingen.

Bij ontucht gaat het om handelingen van seksuele aard die in strijd zijn met de sociaal ethische norm. 

De man heeft over 1 kind een bekentenis afgelegd. De andere zaken ontkent hij.

De rechtbank komt echter in alle zaken tot een bewezenverklaring op basis van onder meer de verklaringen van de jonge slachtoffers, hun ouders, getuigen en beeldmateriaal waarop hij is herkend. Veel (foto)herkenningen zijn gedaan door relatief jonge kinderen. Vanwege hun jonge leeftijd is zorgvuldig naar hun verklaringen gekeken. Van belang is dat de meeste kinderen in een kindvriendelijke studio zijn verhoord door daartoe speciaal opgeleide en gecertificeerde zedenrechercheurs en volgens daartoe geldende protocollen. De verklaringen van de kinderen zijn consistent en gedetailleerd op het niveau van de relevante bijzonderheden en zorgvuldig tot stand gekomen. Die verklaringen wegen dus mee voor het bewijs.

De man maakte zich schuldig aan ernstige strafbare feiten, namelijk zedendelicten. De slachtoffertjes waren erg jong: het gaat om meisjes in de leeftijd van 4 tot 10 jaar. Hij verrichtte bij een paar van deze meisjes ontuchtige handelingen. In 1 geval maakte hij daarvan een film en foto's. De man bewoog  meerdere kinderen er actief toe om getuige te zijn van seksuele handelingen. In een aantal gevallen maakte hij zich schuldig aan schending van de eerbaarheid door op een openbare plek zijn piemel te tonen aan jonge meisjes. Daarmee pleegde de man in zeer korte tijd veel strafbare feiten. 

Het vervaardigen van kinderpornografisch beeldmateriaal is uiterst verwerpelijk. Kinderen worden daarbij seksueel misbruikt en geëxploiteerd. Door zijn handelen maakte de man een zeer ernstige inbreuk op de lichamelijke en geestelijke integriteit van het betrokken slachtoffer. Uit de schriftelijke slachtofferverklaring van de moeder van het slachtoffer blijkt dat het meisje en het gezin aanzienlijk nadelige gevolgen van het handelen van de man hebben ondervonden en nog steeds ondervinden.

Daarnaast toonde de man binnen een kort tijdbestek op verschillende plekken zijn piemel aan zeer jonge meisjes en daarbij masturbeerde hij in veel gevallen ook. In 1 zaak pakte de man zelfs de handjes van  2 jonge meisjes en drukte deze tegen zijn piemel. Hij vroeg vaak om meer. De man confronteerde de jonge kinderen met seksuele gedragingen waar ze gezien hun leeftijd nog niet aan toe waren. Daardoor worden zij mogelijk geschaad in hun seksuele ontwikkeling. Het is een feit van algemene bekendheid dat dergelijke feiten gevoelens van angst en onveiligheid  meebrengen voor de slachtoffers, maar ook voor de maatschappij in het algemeen. 

De man heeft structureel en ernstig misbruik gemaakt van het vertrouwen dat jonge kinderen in volwassenen mogen en moeten kunnen stellen. Dat rekent de rechtbank verdachte zwaar aan. Dat hij het merendeel van de tenlastegelegde feiten blijft ontkennen is kwetsend en extra belastend voor de slachtoffers en hun ouders.

Het is bijzonder zorgwekkend dat de man veel delicten pleegt, dat hij dit doet in bijzonder korte tijd en dat de ernst van zijn grensoverschrijdend gedrag fors toeneemt.

Volgens de psychiater en de psycholoog heeft de man een pedofiele stoornis van het niet exclusieve type. Door die stoornis is de man verminderd toerekeningsvatbaar. Geadviseerd is tbs met voorwaarden op te leggen. De reclassering acht de kans dat tbs met voorwaarden mislukt reëel.

De man is in 2019 ook veroordeeld voor seksueel corrumperen. Die veroordeling is volgens hem onterecht. Volgens de psychiater heeft de man cognitieve vervormingen, bagatelliseert hij zijn gedrag en toont hij geen inzicht. Hierdoor wordt zijn gedrag niet geremd. Volgens de psycholoog richt de man zich op toevallig voorbijkomende kinderen waarbij hij in korte tijd overgaat tot delictgedrag dat in ernst oploopt. Een eerder opgelegd toezicht van de reclassering is niet tot stand gekomen, omdat de man niet op de afspraken kwam. De man ontkent een groot deel van de bewezenverklaarde feiten.

De rechtbank heeft er onvoldoende vertrouwen in dat tbs met voorwaarden een reële kans van slagen heeft. Behandeling ter voorkoming van herhaling is noodzakelijk. Daarom acht de rechtbank oplegging van tbs met dwangverpleging passend.

Meerdere slachtoffers hebben om een schadevergoeding gevraagd. De rechtbank kent aan deze slachtoffers verschillende bedragen aan schadevergoeding toe.