De man wilde op 1 januari 2025 een treinkaartje kopen om terug naar Duitsland te gaan. Volgens hem werkte de ticketautomaat niet en raakte hij daardoor gefrustreerd. Op de camerabeelden was te zien hoe de man meer dan tien keer een aanloop nam en met een sprong tegen de kaartjesautomaat aantrapte. Vervolgens duwde, trapte en sloeg hij een jongeman die een treinkaartje kocht bij een ander automaat. Toen het slachtoffer wegvluchtte stal de 36-jarige man zijn kaartje dat nog in de automaat lag. 

Volgens de officier van justitie maakte de man zich schuldig aan diefstal met geweld. De rechtbank gaat daar niet in mee en spreekt de man daarvan vrij. Volgens haar kan niet bewezen worden dat de man het geweld al pleegde met het oogmerk om het kaartje te stelen. De rechtbank veroordeelt de man daarom – naast voor de vernieling - voor twee losse delicten, namelijk mishandeling en diefstal. 

Voor de impact op het slachtoffer en ook voor de ernst van het feit maakt dat niet veel uit. Uit de beveiligingsbeelden volgt dat het slachtoffer door het trappen en slaan van de man weg moest vluchten. Ook gaf de 36-jarige man het slachtoffer geen kans het door hem gekochte treinkaartje uit de automaat te pakken. De rechtbank rekent het de man zwaar aan dat hij dit een willekeurige reiziger aandoet. Hij veroorzaakte bij het slachtoffer angst en pijn heeft en ook gevoelens van angst en onveiligheid bij de voorbijgangers die het geweld – tegen de jongeman én tegen de kaartjesautomaat - zagen. 

Aan het gedrag van de man spelen mogelijk psychische problemen een rol, maar omdat de man geen toestemming aan reclassering gaf om informatie op te vragen bij hulpverlenende instanties is daarover geen duidelijkheid. Vanwege het ontbreken van rechtmatig verblijf in Nederland is volgens de reclassering hulpverlening in Nederland bovendien amper realiseerbaar. De man zowel in Nederland als in Duitsland niet eerder veroordeeld.

De rechtbank veroordeelt de man tot een gevangenisstraf van 6 maanden, waarvan 2 maanden voorwaardelijk. Voor het voorwaardelijke strafdeel geldt een proeftijd van 3 jaar. Dat is lager dan de eis van 9 maanden waarvan 3 voorwaardelijk. Dit wordt mede verklaard door de gedeeltelijke vrijspraak. De man zat al bijna 4 maanden in voorarrest en zat zijn straf dus bijna uit. Na zijn vrijlating keert hij terug naar Duitsland.